اثر زئولیت بر عملکرد پرواری و ویژگی های لاشه گوساله های پرواری تغذیه شده با سیلاژ ذرت غنی شده با اوره

ابراهیم روغنی، د انشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیرازمسعود عرب، استاد یار دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیرازمحمد جواد ضمیری، استاد دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیرازعبد الله خلیفه، د انشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه شیرازE.mail: erowghani@yahoo.comچکید هاثر نوعی زئولیت طبیعی (کلینوپتیلولیت)، بر عملکرد پرواری و ویژگی های لاشه، در یک طرح کاملا تصادفی در سه گروه گوساله های نر هولشتاین و برای یک دوره پرواری 160 روزه بررسی شد. میانگین وزنی گوساله ها در شروع آزمایش 28± 188 کیلوگرم بود. گوساله ها، با جیره کاملا مخلوط (TMR) و به صورت آزاد و انفراد ی تغذیه شد ند. با استفاده از جد اول استاند ارد NRC و (23) جیره پایه ای با نسبت کنسانتره به علوفه 50 به 50 تنظیم گردید. جیره پایه دارای 67 / 2 مگاکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 4 / 13 درصد پروتئین خام بود. میزان و ترکیب مواد خوراکی جیره های آزمایش به غیر از نوع غنی سازی سیلاژ ذرت و مصرف زئولیت، یکسان بودند، به طوری که در گروه 1، سیلاژ ذرت غنی نشد ه، گروه 2، سیلاژ ذرت غنی شده با یک درصد اوره و گروه 3، سیلاژ ذرت غنی شده با یک درصد اوره و 3 درصد زئولیت اضافه شده به بخش کنسانتره ای جیره استفاده شد. اجزای جیره ها شامل سیلاژ ذرت، یونجه خشک، د انه جو، ذرت د انه ای، کنجاله پنبه د انه، سنگ آهک و نمک بود. گوساله ها هر 20 روز یکبار وزن کشی شد ند. پس از پایان آزمایش تمام گوساله ها خونگیری، کشتار و لاشه آن ها مورد تفکیک فیزیکی قرار گرفت. گوشت راسته بین د ند ه های 9 تا 12 گوساله ها جهت تعیین ترکیبات شیمیایی مورد استفاده قرار گرفت. میانگین افزایش وزن (به ترتیب 60 / 169، 80 / 175 و 00 / 174 کیلوگرم برای جیره های 1 تا 3)، ضریب تبد یل غذایی (به ترتیب 73 / 6، 56 / 6 و 72 / 6 برای جیره های 1 تا 3) در کل دوره پروار و نیز غلظت های سد یم و پتاسیم سرم خون گوساله ها، در گروه های آزمایشی اختلاف معنی د اری ند اشتند (05 / p<0) اما افزود ن اوره (جیره 2) و اوره و زئولیت (جیره 3) موجب افزایش مصرف ماده خشک (05 / p<0) گردید (به ترتیب برای جیره های 1، 2 و 3 برابر 80 / 1136، 84 / 1146 و 40 / 1156 کیلوگرم بود). در عین حال افزود ن زئولیت موجب افزایش درصد خاکستر، پروتئین و کاهش درصد چربی در گوشت بد ون استخوان بین د ند ه های 9 تا 12 گردید اگرچه تفاوت آن ها معنی دار نبود. سطح مقطع عضله راسته در جیره های مختلف معنی دار بود (05 / p<0)و به ترتیب بیشترین و کمترین آن مربوط به جیره دارای زئولیت و جیره دارای اوره تنها (60 / 86 در مقابل 27 / 72 سانتی متر مربع) بود. با توجه به نتایج به دست آمده تحت شرایط این آزمایش، به نظر می رسد که علیرغم اثرات مثبت بر مصرف ماده خشک و بعضی از خصوصیات لاشه، افزود ن زئولیت تاثیر مثبتی بر عملکرد گوساله های پرواری ند اشت.