توان هضمی، تخمیری و میکروبی شکمبه گاوهای سیستانی و هلشتاین

علی نیکخواه و ابراهیم قاسمی، استاد، د انشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشکده علوم زراعی و د امی، دانشگاه تهرانEmail: ali_nikkhah1@yahoo.comچکید هبه منظور مطالعه توان هضمی و تخمیری گاوهای سیستانی و گاوهای هلشتاین از 4 راس گاو نر بالغ فیستوله گذاری شده (2 سیستانی و 2 هلشتاین) در قالب طرح چرخشی متوازن در 4 دوره مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان تجزیه پذیری در ساعت های مختلف انکوباسیون، سرعت ثابت تجزیه پذیری و تجزیه پذیری موثر ماده خشک و د یواره سلولی و پروتئین خام علوفه ها (علوفه یونجه و ذرت سیلو شد ه) بین دو نژاد یکسان بود (05 / 0<p)، در صورتی که میانگین روزانه غلظت کل اسید های چرب فرار در گاوهای نژاد هلشتاین بیشتر از گاوهای نژاد سیستانی بود (05 / 0<p). غلظت نیتروژن آمونیاکی، pH مایع شکمبه، جمعیت کل پروتوزوآهای شکمبه و پروتوزوآهای انتود ینومورف در گاوهای سیستانی بیشتر از گاوهای هلشتاین بود (05 / 0<p). هرچند تفاوت معنی د اری در جمعیت پروتوزوآهای هلوتریچ بین دو نژاد مشاهده نشد (05 / 0<p). با وجود برابری فراسنجه های هضمی بین دو نژاد، گاوهای هلشتاین بازد ه بهتری از انرژی را به علت غلظت بالاتر اسید های چرب فرار د اشتند. غلظت بیشتر نیتروژن آمونیاکی شکمبه گاوهای سیستانی در زمانی که رشد میکروبی شکمبه محد ود باشد، (مثلا هنگام مصرف علوفه کم کیفیت)، می تواند موجب پتانسیل هضمی بالاتر این نژاد شود.