تجزیه و تحلیل قوانین و مقررات ارزیابی زیست محیطی استراتژیک (SEA)

ارزیابی زیست محیطی استراتژیک(SEA)، یک فرآیند و رویکرد سیستماتیک و نوین است که شناسایی، پیش بینی و ارزیابی اثرات و پیامدهای زیست محیطی را در عالی ترین سطوح تصمیم گیری مد نظر قرار می دهد. بررسی قوانین و مقررات SEA در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه نشان داده است که این قوانین عمدتا در سطوح بخشی و آمایش سرزمین کاربردی تر و موثرتر بوده اند و در این زمینه کشور انگلستان به عنوان یکی از فعال ترین کشورها در پایه ریزی دستورالعملهای روش شناسی مناسب با SEA شناخته شده است و اما بیش از یک دهه از تصویب قوانین و مقررات مرتبط با ارزیابی اثرات زیست محیطی (EIA) در ایران می گذرد، لیکن علی رغم اهمیت بسیار زیاد ارزیابی زیست محیطی استراتژیک تا کنون قانون یا مقرراتی که به تصویب مراجع ذیصلاح برسد، تدوین نشده است، لذا جهت بسترسازی مناسب قانون SEA در ایران ابتدا می بایست به حل مشکلاتی که بر سر راه اجرای قوانین EIA وجود دارد پرداخته شود. نتایج مطالعات بیانگر آن است که تبدیل قوانین برنامه ای ارزیابی اثرات زیست محیطی برای حل این مشکل به قوانین دائمی و سپس نظام مندسازی حقوقی SEAاز طریق طرح بررسی در مجلس از موثرترین اقدامات محسوب می شود. همچنین با آموزش گروهی از متخصصان وابسته به سازمان ها، نهادها و بخش های مختلف داخلی و تبدیل این گروه به هسته تخصصی مرکزی برای تولید چارچوب های حقوقی و فنی لازم، می توان مسیری را جهت نیل به اهداف توسعه پایدار و پایه ریزی نظام حقوقی SEA در کشور فراهم کرد.