اثر استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار بر کارایی فنی تولید کنند گان محصول سیب زمینی (مطالعه مورد ی شهرستان شهرکرد)

سید حبیب الله موسوی، د انشجوی د کتری اقتصاد کشاورزی دانشگاه شیرازد کتر صاد ق خلیلیان، د انشیار اقتصاد کشاورزی دانشگاه تربیت مد رسمحمدحسن وکیل پور، کارشناس ارشد گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تربیت مد رسکارایی در یک تعریف ساد ه عبارتست از نسبت ستاند ه به نهاد ه. با توجه به این تعریف ساد هاز کارایی در مطالعه حاضر اقد ام به تخمین کارایی فنی محصول تولید سیب زمینی به عنوان یکی از محصولات عمد هالگوی کشت زراعی شهرستان شهرکرد گردید. در این مطالعه از روش برنامه ریزی ریاضی همچنین از تکنیک متغیر موهومی برای تمایز بین دو حالت استفاده و عدم استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار استفاده گردید که صفر بیانگر عدم استفاده و یک بیانگر استفاده ار سیستم های نوین آبیاری می باشد. متغیر موهومی به کار گرفته شده در تابع به عنوان شاخصی از تغییرات تکنولوژیک در یک مقطع خاص از زمان نیز می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی آثار استفاده ار سیستم های آبیاری تحت فشار بر کارایی تولید محصول سیب زمینی منطقه بود هاست در حالی که سایر عوامل موثر در کاشت داشت و برداشت، برای کلیه مزارع یکسان لحاظ شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که در مزارعی که از سیستم های آبیاری تحت فشار استفاده کرد هاند کارایی فنی به طور متوسط از 7/69٪ به 94٪ افزایش یافته است. همچنین در مزارع با سطح زیر کشت بالای 10 هکتار استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار به افزایش بیشتری در کارایی فنی تولید انجامید هاست.