تاملات استاد در مساله ی واقع نمایی صور ادراکی

بدون تردید، استاد مطهری از چهره های شاخص و خوش فکر و نوآور در اندیشه اسلامی معاصر شمرده می شود.حضور جدی و طولانی در حوزه های درسی دینی، وسعت مطالعات در علوم متنوع عصری، ذوق و استعداد وافر و تعهد و خلوص او در اعلای کلمه دین، وی را در عرصه ارائه خدمات دینی و تربیت نسل جدید، واجد سهمی انحصاری ساخته است.
وی در فلسفه اسلامی دارای مطالعات گسترده و عمیق بود و در پرتو آشنایی با فلسفه متاخر جهان غرب، به مسائل مهم و سوالات اساسی این دوران توجه جدی نشان داد؛ از آن جمله مباحث شناخت ومعرفت شناسی است که مقاله حاضر، اندیشه های استاد را در پاسخ به مهم ترین مساله شناخت، یعنی کاشفیت و واقع نمایی علم، پی گرفته است. ضمن تاکید بر بداهت واقع نمایی علم، معیار آن را اتحاد ماهوی صور ذهنی و موجودات عینی دانسته؛ سپس درباره چگونگی دستیابی نفس مدرک به ماهیات اعیان خارجی، بر اندیشه عرفانی حضرات خمس تاکید ورزیده و سایر راه حل های بدوی را مطرود دانسته است.
این مقاله درصدد است نشان دهد در عین این که اندیشه های استاد، به تنقیح موضوع کمک شایانی کرده است، همچنان مساله بسیار فربه و عمیق کاشفیت صور ادراکی، حل نهایی خود را نیافته است و بر اندیشه وران فرض است که راه آن استاد فقید را پی گرفته، موضوع را مانند استاد جدی تلقی کنند. بی تردید اگر از حضورش محروم نمی شدیم، بهره اش را در پیشبرد این موضوع خطیر، وافر می ساخت. رضوان خدا بر او باد.