ارتباط پره اکلامپسی با تماس زن با آنتی ژن های اسپرم همسر

همراهی پاسخ آسیب شناختی شدید مادر به بافت های جنین و جفت با پره اکلامپسی یکی از نظریه های مطرح شده در توضیح علت پره اکلامپسی است.
مطالعه به منظور تعیین ارتباط پره اکلامپسی با تماس زن با آنتی ژن های اسپرم همسر طی تماس جنسی انجام شد.
این مطالعه هم گروهی آینده نگر در سال 1385 در شهر اصفهان انجام شد. شرکت کنندگان زنان نخست زا بودند که در دو گروه در تماس با آنتی ژن های اسپرم (143 نفر) و گروه عدم تماس با آنتی ژن های اسپرم (250 نفر) قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به فاصله زمانی بین مدت تماس بدن زن با آنتی ژن های اسپرم و ظهور علائم پره اکلامپسی طی حاملگی و زمان زایمان و تا 24 ساعت پس از زایمان پی گیری شد. داده ها با آزمون های تی مستقل، مجذور کای و رگرسیون لوجستیک تجزیه و تحلیل شدند. شیوع پره اکلامپسی در گروه بدون تماس با آنتی ژن های اسپرم %8/10 و در گروه در تماس با آنتی ژن های اسپرم %6/5 و اختلاف بین دو گروه معنی دار بود (05/0>p). میانگین مدت تماس با آنتی ژن های اسپرم در افرادی که به پره اکلامپسی مبتلا نشده بودند به شکل معنی داری بیش از کسانی بود که به این بیماری مبتلا شدند (05/0>p).
تماس بدن زن با آنتی ژن های اسپرم عامل مهمی در پیش گیری از سندرم پره اکلامپسی است و هرچه مدت این تماس بیش تر باشد، این احتمال کاهش می یابد. نتایج این تحقیق فرضیه تاثیر عوامل ایمنی را بر پره اکلامپسی تایید می کند.