اسکلروتراپی در درمان خونریزی واریس مری در کودکان

هایپرتنشن پورت از مهمترین علل مرگ و میر کودکان مبتلا به بیماری-های کبدی است. این بیماری، عمدتا به صورت خونریزی گوارشی تظاهر می کند و درمان آن نیز براساس درمان خونریزی واریسی است (1). هدف ما در این مطالعه بررسی پاسخ به اسکلروتراپی در کودکان مراجعه کننده با خونریزی از واریس به اسکلروتراپی و میزان عوارض حاصل از آن می باشد.
در فاصله زمانی سه سال، کلیه کودکانی که از شهریور 76 لغایت شهریور 79 به دلیل خونریزی از واریس مری به بخش گوارش بیمارستان مرکز طبی کودکان مراجعه کرده اند. نیاز به اسکلروتراپی داشتند به در این مطالعه وارد شدند. اسکلروتراپی توسط فوق تخصص گوارش با گاستروسکوپ اولیمپوس مدل P230 انجام گرفت. چناچه بعد از اسکلروتراپی تا 72 ساعت بعد بیمار خونریزی نمی کرد کنترل خونریزی حاد صورت گرفته بود. برای انجام اسکلروتراپی ابتدا به بیماران میدازولام وریدی به میزان 0.1 mg/k تزریق می شد. ترومبوار رقیق شده به یک نسبت با الکل و آب بعنوان ماده اسکلروزان مورد استفاده قرار گرفت. نتایج در فایل کامپیوتر وارد و با استفاده از نرم افزار spss تحت آنالیز آماری قرار گرفت.
از 79 بیمار مورد مطالعه، 52 نفر (8/ 65%) پسر و 27 نفر (2/ 34%) دختر بودند. در این مطالعه، میزان موفقیت اسکلروتراپی اورژانس در کنترل خونریزی حاد از واریس مری 100% و موفقیت برنامه دراز مدت اسکلروتراپی 7/ 55% بود. 3/ 53% از بیماران مبتلا به درگیری کبدی و 7/ 64% از بیماران مبتلا به درگیری خارج کبدی به اسکلروتراپی دراز مدت پاسخ مناسب دادند. 3/ 58% از موارد Child A، 83/3% از موارد Child B و 3/ 14% از موارد Child C سیروز پاسخ درمانی مثبت داشتند. تغییرات واریسهای فوندوس معده در ضمن اسکلروتراپی دراز مدت واریسهای مری به این صورت بود که 2/ 15% سیر بهبود، 5/ 21% سیر تشدید، 3/ 43% عدم تغییر و 19% پاسخ نامشخص نشان دادند. در طول برنامه درمانی 6/ 31% از بیماران حداقل دچار یکی از عوارض اسکلروتراپی شدند. میزان خونریزی مجدد و مرگ و میر به ترتیب 4/ 54% و 9/ 8% بود.
اسکلروتراپی در درمان خونریزی حاد واریس مری از موفقیت بسیار بالایی برخوردار است (100%) و میزان موفقیت دراز مدت آن نسبی می-باشد.