اثر جیره های حاوی آزولای (Azolla filiculoides) سیلو شده با تفاله خشک چغندرقندبر عملکرد پرواری گوساله های نر بومی گیلان

در این تحقیق علف آزولای تازه به نسبت 75 درصد همراه با 25 درصد تفاله خشک چغندرقند (براساس ماده خشک) سیلو شد. سیلاژ تهیه شده با نسبت های صفر، 15، 30 و 45 درصد (براساس ماده خشک) در جیره غذایی 24 راس گوساله نر پرواری بومی گیلان با سن حدود ده ماه و وزن اولیه 2/3± 6/113 کیلو گرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار (تیمار های 1، 2، 3 و4) و 6 تکرار، مورد آزمایش قرار گرفت. در پایان دوره پروار، کلیه گوساله ها ذبح شده وخصوصیات لاشه آنها مورد بررسی قرار گرفت. میانگین ماده خشک مصرفی روزانه برای جیره های مزبور به ترتیب 42/5، 3/5، 28/5 و 81/4 کیلو گرم و ضریب تبدیل غذایی نیز به ترتیب 55/7، 33/7، 27/7 و 81/6 (کیلو گرم خوراک برای هر کیلو اضافه وزن) بود، که براساس مقایسه میانگین ها، تفاوت بین آنها معنی دار بود. میانگین افزایش وزن روزانه گوساله های مصرف کننده جیره های 1، 2، 3 و4 در کل دوره آزمایش به ترتیب 717، 725، 727 و760 گرم در روز بود. این اعداد تفاوت معنی داری با هم نداشتند. از نظر خصوصیات لاشه، به جز چربی قابل تفکیک، تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی مشاهده نشد. به نظر می رسد که آزولای سیلو شده همراه با تفاله خشک چغندرقند را می توان تا 45 درصد در ترکیب جیره غذایی گوساله های پرواری مورد استفاده قرار داد.