تاثیر جاده های جنگلی آسفالته و خاکی بر میزان موجودی حجمی توده های حاشیه جاده و مجاور

به منظور تعیین متوسط موجودی حجمی توده های حاشیه جاده های جنگلی آسفالته و خاکی و مقایسه آن با متوسط موجودی در هکتار توده مجاور که در فاصله 100 متری از حاشیه جاده قرار داشتند، در سه رویشگاه جنگلی نکا، داراب کلا و امره عملیات آماربرداری انجام پذیرفت. در هر یک از این رویشگاه ها جاده ای به طول یک کیلومتر انتخاب شد. سپس تعداد در هکتار و قطر برابر سینه درختان در بیست قطعه نمونه، به مساحت هزار مترمربع که نیمی از آن ها در امتداد جاده های جنگلی و بقیه در توده مجاور پیاده شده بودند، اندازه گیری شدند. برای محاسبه موجودی توده های حاشیه جاده و مجاور آن، از جدول تاریف یک عامله استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد که موجودی در هکتار حاشیه جاده های جنگلی نکا و امره به ترتیب در سطوح احتمال 1/0 و 1 درصد بیشتر از توده های مجاور بود. اما در رویشگاه داراب کلا، اختلاف موجودی حاشیه جاده و توده مجاور معنی دار نبود. موجودی حجمی توده های جنگلی حاشیه جاده آسفالته نکا در سطح احتمال 5 درصد بیشتر از موجودی حجمی توده های حاشیه جاده خاکی امره و داراب کلا بود. احتمالا فراوانی توسکا ییلاقی، دسترسی به نور بیشتر، حاصل خیزی خاک و شکل گیری جزیره گرمایی در اطراف دالان حمل و نقل موجب افزایش موجودی توده های حاشیه جاده نسبت به مجاور و حاشیه جاده آسفالته نسبت به حاشیه جاده خاکی شده باشد که نیاز به بررسی دقیق تری خواهد داشت.