سامانه هشدار اولیه سیل برق آسای استان گلستان: ارایه الگوی ستاد حوادث روستا

این تحقیق با هدف بررسی وضعیت موجود سامانه هشدار اولیه سیل برق آسا در استان گلستان انجام گرفته است. مطالعه حاضر با بهره مندی از پرسشنامه تعدیل شده دبیرخانه «راهکار بین المللی کاهش بلایای سازمان ملل متحد» برای ارزیابی سامانه های هشدار اولیه انجام گرفت و در آن اجزای دانش خطر، پایش و هشدار، انتشار و ارتباط و توانایی پاسخ طی مراحل ذیل بررسی شدند: اول، بررسی متون تجارب بین المللی و داخلی؛ دوم، جمع آوری و مرور مکتوبات و مستندات مربوط به فرآیند از ستاد حوادث غیرمترقبه استان گلستان و سوم، بررسی کیفی از طریق مصاحبه فردی عمیق با هشت نفر از کارشناسان و صاحب نظران، چهار نفر از اهالی مناطق سیل زده و نهایتا تشکیل میز گرد کارشناسی (پانل) صاحب نظران با تعداد هشت نفر شرکت کننده و برگزاری جلسات تا حصول توافق حداقل سه چهارم شرکت کنندگان. بخش پیش بینی سامانه موجود برای سیل برق آسا از دقت کافی و توان پیش بینی نقطه ای نیز برخوردار نیست. انتقال هشدار از سازمان هواشناسی به سایر سازمان ها و نهایتا استفاده کنندگان نهایی (مردم)، ممکن است در زمان مناسب انجام نگیرد و با تاخیر صورت پذیرد. عمده پیش بینی را اداره هواشناسی انجام می دهد و مردم، درباره احتمال میزان بالا آمدن سطح آب، هشداری دریافت نمی کنند. پیام های هشدار برای استفاده کنندگان کاملا مفهوم نیستند و جنبه غیراختصاصی دارند. برنامه پاسخ به هشدار، به خصوص تخلیه جمعیت، بر حسب منطقه مشخص نیست. مناطق آسیب پذیر نیز دارای نقشه مخاطره نیستند و آستانه های پاسخ، با دقت، تعیین نشده اند. اجزای سامانه هشدار اولیه سیل استان گلستان نیاز به ارتقای سطح عملکرد دارند. در این راستا، مدل ستاد حوادث روستا با تاکید بر توانایی های محلی و آغاز سامانه هشدار اولیه از محیط پیشنهاد می گردد که باید مورد آزمون قرار گیرد.