معرفی کیسه ی آمنیوتیک به عنوان یک زیست ماده نو در سیستوپلاستی

بیماری های مختلف مادرزادی، اکتسابی خوش خیم و بدخیم ممکن است در ساختمان و عمل طبیعی مثانه تداخل ایجاد کرده و برای رفع نقیصه های حاصله، عمل بازسازی مثانه را اجباری نماید. استفاده از جایگزین های طبیعی و صناعی برای بازسازی دیواره مثانه تلاشی درجهت افزودن حجم مثانه می باشد. این تحقیق با هدف تبدیل مثانه کم حجم بی اختیار و با فشار بالا به مثانه ای با حجم بالاتر و فشار کمتر درسگ به عنوان مدلی ارزشمند جهت مطالعات تجربی پزشکی، انجام شد.
در مطالعه حاضر از کیسه تازه آمنیون جنین بز به عنوان یک زیست ماده نو برای پیوند مثانه، در شش قلاده سگ سالم که پس از برداشت یک قطعه از دیواره قدامی مثانه با اندازه تقریبی 2 cm 5-4 به شکل دایره، با استفاده از نخ بخیه ابریشم 0-3 با الگوی بخیه ساده تکی جایگزین شد. 35 روز بعد از عمل پیوند، نمونه بافتی از محل مورد مطالعه اخذ و مورد ارزیابی هیستوپاتولوژیکی قرار گرفت.
در مطالعه حاضر با توجه به مقاطع مختلف آسیب شناسی ترمیم مثانه در منطقه پیوندی در بافت مخاطی مشهود بود، عمده یافته های مطالعه میکروسکوپی آسیب شناسی شامل: بازسازی لایه اپی تلیوم ترانزیشنال مثانه، تکثیر بافت جوانه ای، پاسخ التهابی خفیف تا شدید و عدم وجود تغییرات دژنراتیو در محل پیوندمشاهده شد.
با توجه به نتایج حاصله کیسه آمنیون تازه جنین بز می تواند به عنوان یک پوشش زیست ماده نو مناسب با حداقل عیوب از نظر هیستوپاتولوژیک برای ترمیم نقض مثانه در سگ مورد استفاده قرار گیرد. با وجود این، مطالعات دراز مدت برای بررسی دیگر یافته های بالینی و آزمایشگاهی قبل از معرفی این نوع پیوند به موارد بیمارستانی مورد نیاز می باشد.