انتقال مجدد نیتروژن در کانولا (Brassica napus L.) و رابطه آن با تولید ماده خشک و عملکرد دانه

افزایش سطح زیر کشت کانولا (Brassica napus) در شرق استان گلستان بیان گر موفقیت متخصصان اصلاح نباتات و زراعت در اصلاح و معرفی ارقام مناسب کشت در منطقه و ارائه راهکارهای مدیریتی مطلوب جهت افزایش عملکرد این ارقام است. به منظور بررسی تاثیر رژیم های مختلف حرارتی و رطوبتی بر مقدار نیتروژن اندام های هوایی، مقدار و سهم نیتروژن در 1384) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد اجرا - انتقال مجدد، تولید ماده خشک و عملکرد دانه کانولا، یک آزمایش دو ساله (86 شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در دو شرایط آبیاری تکمیلی و بدون آبیاری انجام شد. پنج تاریخ کاشت 15 آبان، 15 آذر، 15 دی، 15 بهمن و 15 اسفند در کرت های اصلی و 2 رقم هایولا 401 و آرجی اس 003 در کرت های فرعی قرار گرفتند. مقدار و انتقال مجدد نیتروژن اندام های هوایی تحت تاثیر شرایط آب و هوایی طی دو سال انجام آزمایش قرار گرفت. با تاخیر در کاشت، به دلیل کاهش ماده خشک، مقدار نیتروژن اندام های هوایی به طور عمده کاهش یافت. در رسیدگی فیزیولوژیکی رابطه بین مقدار نیتروژن دانه با ماده خشک اندام های هوایی و عملکرد دانه مثبت و بسیار قوی بود، که به ترتیب 87 و 96 درصد از تغییرات در هیبرید هایولا 401 و 89 و 97 درصد از تغییرات در رقم آرجی اس 003 را توجیه 44 کیلوگرم در هکتار بود. سهم انتقال مجدد نیتروژن /5-140/ کرد. دامنه تغییرات مقدار نیتروژن برگ در فرآیند انتقال مجدد 3 ساقه و برگ در عملکرد دانه در تاریخ کاشت 15 اسفند، در مقایسه با تاریخ های کشت اول تا چهارم، به شدت افزایش یافت، که با کاهش شدید شاخص برداشت و عملکرد دانه همراه بود. دامنه تغییرات سهم انتقال مجدد نیتروژن ساقه و برگ در عملکرد دانه در 3 درصد بود. از روابط /05-33/ 0 و 45 /46-13/ 2 درصد و در سال دوم به ترتیب 11 /02-12/ 0 و 38 /37-3/ سال اول به ترتیب 17 بین مقدار نیتروژن اندام های هوایی، مقدار و سهم نیتروژن در انتقال مجدد با ماده خشک و عملکرد دانه می توان در مدل سازی گیاه استفاده کرد.