بررسی تاثیر دو عنصر روی و بور بر تشکیل جنین رویشی از دمبرگ هویج (Daucus carota)

بور و روی دو عنصر مهم در سنتز اکسین درونی در گیاهان میباشند. با توجه به ضرورت حضور اکسین جهت القای جنینزایی رویشی سعی گردید که اثر این عناصر بر جنینزایی رویشی مورد بررسی قرار گیرد. جنینزایی در دمبرگ هویج در 0 میلیگرم در لیتر روی در / 0 و 9 /45، 0 میلیگرم در لیتر بور و سه غلظت 0 / با دو غلظت 0 و 6، B محیط کشت تغییریافته 5 حضور و یا غیاب اکسین انجام گردید. این آزمایش در غالب طرح کاملا تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار طرح شد. تیمارها در بدون اکسین) منتقل گردیدند. آنالیز B مرحله القا، اعمال شده و سپس نمونه ها از محیط القا به محیط رئالیزاسیون (محیط 5 آماری نشان داد که کاربرد عناصر بور و روی بر جنینزایی رویشی دمبرگ هویج در سطح آماری 1 درصد معنی دار بوده و بین فاقد روی و دارای B این دو عنصر اثر متقابل وجود دارد. بالاترین میزان جنینزایی در سطح احتمال 5 درصد، در محیط 5 حاوی اکسین خارجی برابری میکند. حذف روی از B 0/6 میلیگرم در لیتر بور رخ داده است که از لحاظ آماری با محیط 5 ترکیب محیط کشت به عنوان عامل تنشزا، اثر معنی داری در تشکیل جنین رویشی از دمبرگ هویج داشته است. همچنین نتایج مشابه و B 0 میلیگرم در لیتر روی در مقایسه با محیط کشت 5 / دارای 45 B نشان داد که حذف بور از ترکیب محیط کشت 5 در کنار جنینزایی، ریشهزایی. (P<0/ دارای بور، منجر به افزایش معنی داری در تعداد جنینهای گیاهچهای، گردیده است (05 (P<0/ از ریزنمونه ها در برخی تیمارها مشاهده شد. نتایج آماری نشان داد که بالاترین میزان ریشهزایی از نظر آماری (05 مربوط به محیط 5حاوی ایندول استیک اسید میباشد.