بررسی میزان جریان در فیستول های شریانی وریدی در بیماران دیالیزی در بخش

نقایص کارکرد فیستول های شریانی وریدی در بیماران دیالیزی دارای عوارض بسیار زیادی، از جمله عوارض قلبی عروقی می باشد که خود موجب افزایش موربیدیتی در این بیماران می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان جریان در فیستول های بیماران دیالیزی می باشد.
از آبان ماه تا اسفند ماه 1386 ما 100 نفر بیمار دیالیزی را که فیستول شریانی وریدی داشتند و حداقل 6 ماه از شروع زمان دیالیز آن ها گذشته بود مورد مطالعه قرار داده و اطلاعات مورد نیاز را که شامل نوع فیستول، میزان جریان فیستول، سن و نیز جنس بیماران بود ثبت کردیم و اطلاعات بدست آمده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم.
از 100 نفری که در مطالعه شرکت نمودند 56 نفر مرد و 44 نفر زن بودند. از بین 56 مرد شرکت کننده در این مطالعه 29 نفر (8/51%) و از بین 44 زن شرکت کننده 27 نفر (4/61%) و در کل نمونه 56% افراد دارای میزان جریان خون بالای فیستولی بودند.
به طور کلی از بین 37 فیستول براکیال 30 مورد (08/81%) و از بین 63 مورد فیستول رادیال 26 مورد (3/41%) جریان خون بیشتر از حد طبیعی داشتند. میانگین کل جریان فیستولی نیز 1741 میلی لیتر در دقیقه بود.
نقایص بسیاری از جمله میزان جریان بالا در فیستول های شریانی وریدی، به ویژه در فیستول های براکیال در بیماران دیالیزی مشاهده می شود که می تواند منجر به عوارض بسیار مهمی شود که با استفاده از سونوگرافی کالر داپلر هم می توان در تعبیه فیستول های استانداردتر به جراح کمک نمود و هم این نقایص را به موقع تشخیص داد و در صورت نیاز تدبیر درمانی لازم را اتخاذ نمود.