اثر نمک های خاکی روی آبگیری پلیمرآبدوست و کودحیوانی

آبگیری بسیار زیاد پلیمرهای آبدوست صنعتی انگیزه بررسی کارآیی آنها برای افزایش ذخیره رطوبت خاک است. چون که این ویژگی از نیروهای اسمزی و الکترواستاتیک در ساختار شیمیایی پلیمرها ناشی می شود، دگرگون شدن قابل انتظار آبگیری پلیمر در اثر نوع و غلظت نمک های خاک در مقایسه با همین واکنش در کودحیوانی مورد بررسی قرارگرفت. بر پایه نتایج این بررسی، هرگرم پلیمر تجاری از نوع پلی اکریل آمید ساخت ایران در اولین نوبت آبگیری 4/184 گرم آب مقطر جذب می کند. آبگیری همین پلیمر با آب های دارای 160، 1000 و2000 میلی گرم انواع نمک در لیتر به ترتیب تا 31، 79 و83 درصد کمتر از آبگیری با آب مقطر است. پس از 9 بار خشکیدن پلیمر اشباع از آب مقطر و آبگیری مجدد، سرانجام توانایی پلیمر برای آبگیری با آب مقطر22 درصد کاهش یافته و با آب های نمکی پیش گفته به ترتیب تا 72، 81 و 88 درصد کمتر از نهمین نوبت آبگیری پلیمر با آب مقطر می شود. خشکیدن پلیمر اشباع از آب مقطر در ماه های گرم سال به طور متوسط 6 روز و با آب های نمکی حدود 3/2 روز به طول می انجامد. اثر تخریبی کاتیون یک ظرفیتی سدیم روی آبگیری پلیمر کمتر از کاتیون های دوظرفیتی کلسیم و منیزیم و اثر تخریبی منیزیم نیز کمتر از کلسیم است. اگرچه هر گرم کودحیوانی پوسیده تنها 3/2 گرم آب مقطر جذب می کند، اما آبگیری پیاپی آن با آب دارای 4000 میلی گرم نمک در لیتر(آب لب شور) تغییری محسوس نسبت به آبگیری با آب مقطر نداشته و خشکیدن آن در همان شرایط خشکیدن پلیمر، با آب مقطر 17 و با آب لب شور 18 روز به طول می انجامد.