زمان بندی گروهی با در نظر گرفتن اثر یادگیری در سیستم تولید سلولی

مساله زمان بندی گروهی در سیستم تولید سلولی شامل دو مرحله زمان بندی است. ابتدا در مرحله اول، توالی قطعات هر خانواده- قطعه مشخص شده و سپس در مرحله دوم، توالی خانواده- قطعات تعیین می شود. در این مقاله، مساله زمان بندی گروهی با ساختار جریان کارگاهی با هدف کمینه سازی بیشترین زمان تکمیل کارها بررسی شده است. در مسائل زمان بندی گروهی سنتی، زمان پردازش کارها مقادیری ثابت و مستقل از توالی کارها فرض شده اند. این فرض در اکثر مواقع مناسب نیست، زیرا با تکرار انجام کار، توانایی و مهارت کارگر افزایش یافته و در نتیجه زمان پردازش کارها کاهش می یابد. این پدیده با نام اثر یادگیری شناخته می شود. در این مقاله، از یک مدل یادگیری موقعیت گرا در سیستم تولید سلولی استفاده شده است که در آن زمان پردازش هر قطعه ی خانواده- قطعه وابسته به توالی ورود آن قطعه است. مساله زمان بندی گروهی با در نظر گرفتن اثر یادگیری موقعیت گرا و فرض زمان آماده سازی وابسته به توالی خانواده- قطعات مدل سازی شده است. دو الگوریتم ژنتیک مختلف و یک روش ابتکاری جهت حل این مساله توسعه داده شده و توسط مسائل آزمایشی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج عددی حاصل از ارزیابی روش های حل پیشنهادی، نشاندهنده آن است که الگوریتم ژنتیک دوم از لحاظ کیفیت جواب، از سایر روش های پیشنهادی بهتر است.