تاثیر اخلاق در اندیشه و ادراک انسان

توجه به رابطه بین اخلاق و علم اندوزی انسان می تواند در تعالی جایگاه مراکز علمی کشور نقش به سزایی ایفاء نماید. اصل وجود این رابطه، طبق آنچه که از متون دینی استفاده می شود مسلم است؛ لکن کمتر مبانی فلسفی این رابطه بررسی شده است.
این پژوهش به صورت کتابخانه ای و توصیفی صورت پذیرفته است. بدین منظور، ابتدا نظریه قابل قبول در باب علم و روش علم اندوزی انسان تبیین شده و با نظر بر مبانی فلسفی اخلاق، نحوه تعامل و تاثیر اخلاق و رفتار انسان بر علم اندوزی بررسی شده است.
برای بررسی مبانی فلسفی رابطه اخلاق و ادراک، لازم است به نحوه ارتباط بین عقل نظری و عملی توجه نمود. از منظری دیگر می توان به نقش مزاج در این بین توجه نمود؛ تاثیرپذیری مزاج بدن انسان از اخلاق و رفتار انسان در فلسفه به اثبات رسیده است، از طرف دیگر مزاج نقش مهمی در تعلق نفس مجرد، که جایگاه علم است، به بدن مادی ایفا می کند. بنابراین مزاج می تواند نقش واسطه را بین این دو عامل اصلی در رشد و تعالی انسان به عهده گیرد.
تاثیرگذاری اعمال و اخلاق انسان به عنوان یکی از عوامل متعدد دخیل در ادراک و فهم او و برعکس، می تواند تاثیری شگرف در اخلاق داشته باشد، بدین منظور دستورات دین اسلام که تبیین کننده برنامه کامل سعادت انسان است، کامل ترین نسخه خداوند برای تعالی انسان در دو بعد علم و عمل می باشد.