بررسی رابطه ی میان راهبردهای رویارویی با استرس شغلی و خشنودی شغلی مشاوران نواحی آموزش و پرورش شهر شیراز

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه ی میان راهبردهای رویارویی با استرس شغلی و خشنودی شغلی مشاوران مدارس شهر شیرازبوده است. روش پژوهش از نوع همبستگی و پس رویدادی بوده است و جامعه ی آماری شامل مشاوران (زن، مرد) نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز در سال تحصیلی 86-85 بودند. نمونه ی پژوهش شامل 104 مشاور (52 مرد، 52 زن) بود که از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: 1. پرسشنامه ی راهبردهای رویارویی (CSQ) که شامل 60 پرسش است؛ 2. پرسشنامه استرس شغلی که شامل 57 پرسش است؛ 3. پرسشنامه خشنودی شغلی که شامل 71 پرسش است. داده ها به روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیر و آزمون T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی ها در سطح 95 تا 99 درصد اطمینان نشان داد که: 1- بین راهبردهای رویارویی و استرس شغلی و خشنودی شغلی رابطه ای معنادار وجود داشت؛ 2- مشاورانی که از راهبرد شناختی رویارویی استفاده می کنند، نسبت به مشاورانی که از راهبرد هیجانی رویارویی استفاده می کنند از استرس شغلی پایین تری برخوردارند؛3- بین راهبرد شناختی رویارویی با استرس شغلی رابطه ای معنادار وجود داشت؛ 4- بین راهبرد شناختی رویارویی با خشنودی شغلی رابطه ای مثبت و معنادار وجود داشت؛ 5- بین خشنودی شغلی با استرس شغلی رابطه ای معنادار و منفی وجود داشت؛ 6- مشاوران مرد در مقایسه با زنان از رویکرد هیجانی بیشتری استفاده می کنند.