ارزیابی روش های تلفات باران در شبیه سازی هیدروگراف سیل(مطالعه موردی: حوضه آبریز کسیلیان)

هدف از تحقیق جاری ارزیابی روش های تلفاتی است که بر حجم رواناب و شکل آبنمود تولیدی ناشی از مدل های هیدرولوژیکی موثر می باشد. در این تحقیق با اعمال روش های تلفات پیوسته با نرخ ثابت (شاخص φ)، تلفات اولیه- پیوسته با نرخ ثابت، تلفات نسبی و SCS در مدل باران-رواناب کلارک، آبنمود های خروجی ناشی از 24 واقعه رگباری از حوضه آبریز کسیلیان محاسبه گردید. سپس ویژگی های آبنمود های محاسبه شده شامل دبی اوج، حجم رواناب و زمان اوج با همین ویژگی ها از آبنمودهای متناظر مشاهده شده، مورد مقایسه و تحلیل آماری قرارگرفتند. ارزیابی آماری تاثیر روش های تلفات مذکور بر ویژگی های آبنمود های خروجی با آماره های متوسط خطای نسبی پیش بینی، شیب خط برازش، ضریب تعیین (R2) و متوسط جذر میانگین مربعات خطا، به ترتیب منجر به نتایج برتری نسبی روش SCS، اولیه-پیوسته با نرخ ثابت، پیوسته با نرخ ثابت و نسبی گردید.