اثر استعمال خارجی گلایسین بتائین بر تخفیف اثرات تنش شوری در مرحله جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه ذرت (Zea mays L.)

به منظور بررسی اثر تیمار بذور با گلایسین بتائین بر تخفیف اثرات تنش شوری در مرحله جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. ابتدا بذور در محلول های تهیه شده گلایسین بتائین در 5 سطح (صفر، 2، 4، 8 و 16 میلی مولار) خیسانده شده و پس از گذشت 24 ساعت در پتریدیش قرار داده شدند. سپس برای اعمال تنش شوری از محلول های نمک کلرید سدیم در سطوح صفر، 5، 10، 15 و 20 دسی زیمنس بر متر استفاده شد. نتایج نشان داد کلیه پارامتر های مورد ارزیابی به شوری واکنش منفی معنی داری نشان دادند. اما تیمار بذور با گلایسین بتائین موجب افزایش معنی داری در پارامتر های درصد جوانه زنی و طول و وزن تر ریشه چه و ساقه چه گردید. این آزمایش نشان داد که تیمار بذور با گلایسین بتائین، اثر مثبتی در تخفیف اثرات تنش شوری داشت و کاربرد گلایسین بتائین تا سطح شوری 10 دسی زیمنس بر متر نسبت به تیمار عدم کاربرد آن برتری یافت. مقایسات میانگین نشان داد که غلظت 4 میلی مولار گلایسین بتائین، مطلوب ترین وضعیت را در مقابله با تنش شوری در مرحله جوانه زنی ایجاد کرده و در بالاترین سطح آماری قرار گرفت. لازم به ذکر است که گلایسین بتائین در غلظت بالا (16 میلی مولار) اثر منفی بر خصوصیات جوانه زنی داشت.