ناکامی کثرت گرایان دینی در تمسک به برخی اسما و اوصاف الهی

نظریه پلورالیزم دینی برای به رسمیت بخشیدن تکثر و تنوع دینی در جهان، به تفسیر خاصی از برخی مفاهیم و آموزه های دینی روی آورده تا آنها را همسو با دیدگاه خود معرفی کند. از جمله این مفاهیم، اوصاف کلیدی رحمت، هدایت و حکمت الهی در قرآن است که نقش مهمی در موضوع خداشناسی و معادشناسی دارند. براساس این نظریه، نفی حقانیت و سعادت صاحبان ادیان دیگر، که جمع زیادی از انسان ها را در بر می گیرد، با اتصاف خداوند به رحمت، هدایت و حکمت، ناسازگار است. با تتبع در همه آیات مرتبط می توان دریافت که این نظریه از تفسیر ناقص و یک سویه ای از این اوصاف سود جسته و تفسیر درست وجامع این دسته از آیات، به هیچ روی نظریه مزبور را بر نمی تابد. خلل های جدی در تفسیر این اوصاف در نظریه پیش گفته عبارت اند از:خلط میان رحمت عام و خاص الهی، غفلت از گوناگونی مراتب هدایت الهی به مثابه صفت فعل خداوند، خلط میان نظام تکوین و تشریع، و نیز بین اراده تکوینی و تشریعی الهی و اقتضائات و لوازم هر یک در تفسیر حکمت خداوند.