معنویت و سلامت روان

بسیاری که تحقیقاتی که رابطه بین معنویت و سلامت روان را بررسی می کنند برآنند تا مکانیزمهایی که به واسطه آنها این اثرات بالقوه به و وقوع می پیوندد، را مطالعه کنند. مکانیزمهایی که اغلب مواقع مورد بحث و بررسی هستند شامل موارد زیراند: سبک های مقابله ای، مکان کنترل، حمایتهای اجتماعی و شبکه های اجتماعی، مکانیزمهای فیزیولوژیکی و نهایتا محیط و معماری بناها. نتایج تحقیقات نشان می دهد سبک مقابله مذهبی اشتراکی بیشترین ارتباط را با سلامت روان دارد. به همین ترتیب، نسبت دادن رویدادهای منفی به علل بیرونی و نیز نسبت دان رویدادهای مثبت به علل درونی اساسا تحت عنوان سبک اسناد خوشبینی مورد توجه است و با سلامت روان بالاتر در ارتباط است. مانند سایر اشکال حمایت اجتماعی، حمایت معنوی و مذهبی نیز می تواند منبع ارزشمندی برای عزت نفس، اطلاعات، همیاری و کمک باشد، در اینصورت این حمایت به افراد در مقابله با استرس و رویدادهای ناخوشایند زندگی و اعمال بهترین رویه ممکن یاری می رساند. بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که حالات و عناصر خاص معنویت ممکن است اثرات مثبتی بر مکانیزمهای گوناگون فیزیولوژیکی درگیر در سلامت داشته باشند. آخرین مکانیزمی که می تواند تعدیل کننده رابطه معنویت و سلامت روان باشد، محیط است. همانند بناها و معماری های مذهبی مانند کلیساها، معابد و مساجد طبیعت، هنر و موسیقی نیز همگی می توانند تاثیر قابل توجهی بر سلامت روان داشته باشند.