بررسی روند تغییرات کربوهیدرات های غیرساختاری طول دوره رشد در 3 گونه گندمی پارک ملی گلستان

از ویژگی های یک سیستم چرایی مناسب، تنظیم آن براساس خصوصیات فیزیولوژیکی گونه های گیاهی است. در این تحقیق، روند تغییرات کل ذخایر کربوهیدرات های غیرساختاری طول دوره رشد در 3 گونه A. trichophorum و Agropyron cristatum و A. intermedium در پارک ملی گلستان مورد بررسی قرار گرفت. منطقه مورد مطالعه، با ارتفاع 1660 متر دارای میانگین دمای سالیانه 9 درجه سانتی گراد و بارندگی سالیانه 304 میلی متر است. در زمان هر نمونه گیری، جهت مرتبط ساختن میزان ذخایر کربوهیدرات ها به مقدار و مراحل رشد، طول برگ ها، ارتفاع و مراحل فنولوژیکی 10 پایه گیاهی طی دوره رشد اندازه گیری شد. سپس میزان کل کربوهیدرات های غیرساختاری (Total Nonstructural Carbohydrate) در اندام های ذخیره ای ریشه، طوقه و ریزوم با استفاده از معرف آنترون تعیین شد. نتایج نشان داد، غلظت های TNC در اندام های ذخیره ای 3 گونه به طور معنی داری متفاوت (05/0P<)، و تغییرات TNC در مراحل مختلف فنولوژیکی به جز در ریشه A. trichophorum برای سایر گونه ها در اندام های ذخیره ای معنی دار بود (05/0P<). با پیشرفت رشد گیاه، میزان TNC در طوقه A. cristatum و ریزوم A. intermedium روندی افزایشی داشت. غلظت TNC در مرحله رشد رویشی در طوقه A. cristatum و در ریشه و ریزوم A. intermedium کمترین بود. اما این کاهش در طوقه A. trichophorum، در مرحله خوشه دهی اتفاق افتاد. کاهش TNC، در مراحلی از دوره رشد به وی‍‍‍ژه در هنگام گل دهی و تشکیل بذر اتفاق افتاد که می تواند در رابطه با عوامل محیطی نیز باشد. در مراحلی که سطح کربوهیدرات ها پایین است، گونه ها قادر به جبران اندام فتوسنتزکننده ناشی از عمل برداشت، نیستند. بنابراین، تفاوت چرخه ذخیره سازی در گونه ها طی یک دوره رویش، می تواند نشان دهنده عکس العمل های متفاوت این گونه ها نسبت به زمان، تکرار و شدت برداشت باشد.