بررسی علل و عوامل موفقیت یا عدم موفقیت بکارگیری سیستم های چرایی در طرح های مرتعداری

مطالعه حاضر با هدف بررسی علل موفقیت یا عدم موفقیت سیستم های چرایی طراحی شده در طرحهای مرتعداری به شیوه مشارکتی، طراحی و در سال 86 در استان سمنان به اجرا در آمد. کلیه کارشناسان شاغل در ادارات منابع طبیعی در سطح استان سمنان و همچنین بهره برداران از مراتع جمعیت مورد بررسی در این پژوهش را تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده با تخصیص نسبتی و بکارگیری فرمول کوکران در نظر گرفتن قضیه حد مرکزی حجم نمونه که در این تحقیق طرح مرتعداری است، 30 طرح بدست آمد. داده های آماری با کمک پرسشنامه جمع آوری و تجزیه تحلیل آماری با استفاده از معیارهایی همچون درصد انجام شد. یافته ها حاکی از عدم موفقیت سیستم های چرایی به میزان 77 درصد بود. عمده ترین دلایل عدم موفقیت سیستم های چرایی در مراتع قشلاقی استان سمنان از دیدگاه پاسخگویان، عدم مشارکت بهره بردار 33 درصد، عدم توجه به اقتضائات انسانی 25 درصد، غیر بومی بودن سیستم های طراحی شده و عدم همخوانی آنها با شرایط مراتع مناطق مورد مطالعه 22 درصد و عدم طراحی صحیح 20 درصد می باشند.