تعیین میزان تاثیر استرپ های اینفراپاتلار و چوپات در قدرت و دامنه حرکتی زانو در بیماران مبتلا به سندرم درد قدامی زانو

سندرم درد قدامی زانو (Anterior Knee Pain Syndrome) یکی از شایعترین مشکلات مفصل زانو است بطوریکه 31-23% از مراجعه کنندگان به درمانگاه های ارتوپدی را این افراد تشکیل میدهند (1).
پایداری زانو بستگی به لیگامانهای اصلی آن و عضله چهار سر ران دارد. اهمیت عضله چهار سر را نمی توان نادیده گرفت، بطوریکه عضله چهارسر قدرتمند قادر به کنترل مؤثر عملکرد زانوست و می تواند علیرغم شلی قابل توجه لیگامانهای ذکر شده، پایداری زانو را حفظ کند (2).
یکی از متداولترین روش های درمانی افراد مبتلا به سندرم درد قدامی زانو استفاده از حمایت کننده های خارجی زانو و ارتزها می باشد (2،3،4).
تعداد 30 نفر افراد مبتلا به درد قدامی زانو با انجام مراحل خاص غربالگری وارد مطالعه شدند. افراد را بطور تصادفی به دو گروه 15 نفره تقسیم کرده و تحت درمان ارتزی قرار گرفتند. میزان قدرت اکستنشن Extension)) با استفاده از داینامومتر دیجیتال، دامنه حرکتی با استفاده از گونیامتر و میزان درد ازطریق آزمون سنجش درد دیداری (Visual Analogue Scale (VAS)) در قبل، بلافاصله بعد و دو هفته بعد از استفاده از استرپ های چوپات و اینفراپاتلار اندازه گیری شد.
داده ها با استفاده از آزمون آنالیزواریانس با تکرار مشاهدات مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان قدرت اکستنشن، دامنه حرکتی و میزان درد تفاوت معنی داری در سه مرحله آزمون از خود نشان داد.
استفاده از استرپ های چوپات و اینفراپاتلار میتواند باعث افزایش قدرت اکستنشن، کنترل دامنه حرکتی فلکشن (Flexion) و کاهش درد در افراد مبتلا به سندرم درد قدامی زانو شود.