تاثیر هشت هفته حرکات اصلاحی بر لوردوز کمری

حرکات اصلاحی یا ورزش های اصلاحی شاخه ای از علوم کاربردی در سطح جامعه بویژه در مواردی است که مشتمل بر اهداف عمده شناسائی، آموزش، پیشگیری، بهبود و اصلاح ناهنجاری های بدن و عادات غلط حرکتی افراد است. هدف از این مطالعه تاثیر انجام هشت هفته حرکات اصلاحی بر عارضه لوردوز کمری دانشجویان دختر22-19 ساله دانشگاه اصفهان می باشد.
جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر مبتلا به لوردوز کمری (300 نفر) دانشگاه اصفهان می باشد. تعداد 44 نفر از دانشجویان مبتلا به قوس کمری افزایش یافته با میانگین سن(68/1±50/21)، قد(83/5 ± 64/160) و وزن (89/7 ± 42/55) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 22 نفری آزمون و کنترل قرار داده شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق صفحه شطرنجی، خط کش منعطف (سنجش قوس کمر)، قد و وزن سنج دیجیتال، متر نواری (سنجش میران انعطاف پذیری عضلات کمر)، گونیا متر (سنجش میزان کوتاهی عضلات خم کننده ی ران) جمع آوری شدند. برای گروه آزمون هشت هفته، هفته ای 3 جلسه و هر جلسه60 دقیقه با شدت 85 – 60 درصد (حداکثر ضربان قلب) تمرینات اصلاحی اعمال شد. در آغاز و پایان دوره از آزمودنی ها پیش و پس آزمون به عمل آمد. اطلاعات جمع آوری شده توسط روش آماری t مستقل و t زوج شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. کلیه تحلیل ها در سطح معناداری 5. /. انجام گردید.
کاهش معناداری در زاویه لوردوز کمری (005/0=P) افزایش معنی داری در انعطاف عضلات اکستنسور ستون فقرات (000/0=P) و افزایش معناداری در قدرت و استقامت عضلات شکم (000/ 0= P) دیده شد ولی در انعطاف پذیری عضلات فلکسور ران در پس آزمون (24/0=P) افزایش مشاهده شده از نظر آماری معنادار نبود.
بعد از انجام هشت هفته حرکات اصلاحی درجه ی قوس کمر به صورت معنا داری کاهش یافت. در میزان قدرت و استقامت عضلات شکم، انعطاف پذیری عضلات اکستنسور ستون فقرات افزایش معنا داری مشاهده گردید. ولی در افزایش انعطاف پذیری عضلات فلکسور ران این نتیجه مشاهده نشد. به طور کلی برنامه اصلاحی ارائه شده در دستیابی به اهداف خود موفق بود.