تغییرات جایگاه شغلی زنان دانشگاهی در یک دهه

نظریه پردازان حوزه «جامعه شناسی شغل» در دهه های اخیر نسبت به موضوع جنسیت و فرآیند انتخاب شغل، توجه بیشتری کرده اند و اذعان دارند که فرآیند انتخاب شغل و ارتقای شغلی به ویژه برای زنان تحصیلکرده ویژگی های متفاوت از مردان دارد. بررسی موقعیت زنان دانشگاهی کشور درسه دادنشگاه تهران، شهید بهشتی و علامه طباطبایی در سال 1370 نشان داد که جنسیت، عاملی تعیین کننده در گزینش هااست و زنان در سطوح مدیریتی دانشگاه ها حضور ندارند. تکرار همان پژوهش و پرسش ها در فاصله ده سال (1380) با هدف شناخت تغییرات پیش آمده حاکی از آن است که گرچه زنان، دانش و تجربه بیشتری را طی این ده سال کسب کرده اند و مشارکت آنان در رده های مدیریت های پایین و میانه دانشگاه افزایش یافته است ولی در رده های عالی مدیریتی تغییر محسوسی رخ نداده است و همچنان کمیته ها و شوراهای تصمیم گیری دانشگاه ها به طور کامل در اختیار مردان است. مهمترین دلایل چنین وضعیتی، فرهنگ، گرایش مردسالارانه و بی اعتمادی به توانایی های زنان در دانشگاه ها عنوان شده است.