مصرف محلی فرهنگ عامه جهانی (سینمای عامه پسند هند و تماشاگران ایرانی (زاهدانی))

فیلمهای عامه پسند هندی به عنوان نوعی فرهنگ عامه جهانی ، در جامعه ایران و در مقیاسی وسیع مورد استفاده است. این امر پدیده نوظهوری نیست و پیشینه آن به دهه 30 برمی گردد؛ اما تاکنون در مورد چگونگی فرایند مصرف این فیلمها و نوع ارتباطی که تماشاگران ایرانی با آنها دارند، پژوهشی انجام نگرفته است. پژوهش حاضر در چارچوب سنت مطالعات فرهنگی، خوانشهایی را که تماشاگران زاهدانی از فیلمهای عامه پسند هندی دارند، دریافت و تبیین نموده است. برای انجام این کار از یک روش شناسی «کیفی ترکیبی» که به طور توامان دربرگیرنده: 1) استنتاج رمزگان اجتماعی، فنی و ایدئولوژیک فیلمهای عامه پسند هندی؛2) تحلیل زمینه اجتماعی فرهنگی تماشاگران و 3) دریافت خوانشهای تماشاگران مورد مطالعه می باشد، استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که فیلمهای عامه پسند هندی، به عنوان نوعی فرهنگ عامه جهانی، ساختارها و روابط قدرتی را در سطح جهان روایی خلق می نمایند، که به نوعی متاثر از ساختارها و روابط قدرت موجود در جهان اجتماعی هند و در راستای طبیعی جلوه دادن آنها است. وقتی که در اثر فرایند های جهانی شدن، فرهنگ عامه جهانی در مقیاسی محلی مصرف می شود، صورت بندی گفتمانی اش متناسب با هویت گفتمانی مصرف کنندگان محلی و مسائل آنها، تا حدود زیادی تغییر می یابد، و حتی در مواردی کاملا تغییر می کند. متون فرهنگ عامه جهانی می توانند زمینه ایی را فراهم نمایند که مصرف کنندگان محلی، قالب زمان و مکان را بشکنند و بر محدودیتهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شان فائق آیند.