بهره گیری از GIS در ادامه حیات روستا و تحقق توسعه پایدار روستایی (نمونه: گردشگری روستایی)

توسعه پایدار به عنوان پارادایم غالب در سده بیست و یکم،به طور روز افزونی در گفتارها و نوشتارهای صاحبنظران و دولتمردان به عنوان تنها راه حل برای معضلات موجود جهانی، مطرح شده است. توسعه پایدار در واقع، رویکردی است که به دنبال بیشینه کردن سود خالص توسعه اقتصادی با در نظر گرفتن نگهداری و حفظ کیفیت منابع طبیعی در طول زمان است. برای آنکه توسعه پایدار از لحاظ اخلاقی با ثبات باشد، نیاز است که سطح زندگی اقشار کم درآمد و مستضعف جامعه بهبود یابد و در عین حال از وارد آوردن خسارات جبران ناپذیر بر سرمایه نسلهای آینده ممانعت شود. بر اساس آمار و تحقیقات صورت گرفته، عمده ترین مسئله خانوار روستایی در ایران مشکلات اقتصادی و فقر می باشد. در این جهت گردشگری روستایی به عنوان اقتصاد مکمل پیشنهاد می گردد و لذا به نظر می رسد از آنجا که گردشگری روستایی در بستری از مکان صورت می پذیرد، سیستم اطلاعات جغرافیایی قادر باشد که نقش شایسته ای را در تمام مراحل گردشگری روستایی که به عنوان اقتصاد مکمل در کاهش فقر روستایی و جلوگیری از فشار بر منابع مطرح می باشد، ایفا نماید. روش تحقیق از نوع تحلیلی-کاربردی است. بر اساس یافته های تحقیقGIS در تمام مراحل سیستم گردشگری روستایی قادر به استفاده می باشد. در انتها نیز بر اساس یافته های تحقیق راهکارهایی ارائه گردید.