مقایسه مدل های رشد هایپربولستیک

مدل های رشد کلاسیک مانند گومپرتز و ریچاردز به صورت وسیع در مطالعات مربوط به جوجه های گوشتی استفاده می شود. هدف از این تحقیق بررسی امکان استفاده از 3 نوع مدل هایپربولستیک موسوم به H1 (منتج از مدل رشد لجستیک)، H2 (مستقل)، و H3(منتج از مدل رشد وی بول) برای توصیف پاسخ رشد در طیور گوشتی و مقایسه آنها با مدل های کلاسیک بوده است. در این تحقیق از داده های مربوط به میانگین وزن 92 قطعه جوجه نر گوشتی که از سن 1 تا 56 روزگی پرورش داده شدند استفاده گردید. نکویی برازش هر یک از مدل ها با استفاده از R2، MSE، RSD، Bias تعیین گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که مدل H3 (99993 /0=R2) احتمالا به دلیل انعطاف پذیری بیشتر، توانایی برازش بهتری داشته است. به علاوه مدل رشد H3 با داشتن بالاترین دقت 99993/0=R2 و کمترین خطا (264=MSE، 16=RSD و 5/0=Bias) بهتر از دیگر مدل های رشد منحنی رشد جوجه های گوشتی را برازش کرده و به دنبال آنها مدل های رشد وی بول، گومپرتز، ریچاردز، H2،H1 قرار داشتند، در حالیکه مدل رشد لجستیک به عنوان مدلی با کمترین دقت (99897/0= R2) و بیشترین خطا (3432=MSE) برآورد گردید. استنتاج کلی این است که با توجه به دقت و ویژگی های مدل H3 می توان از آن در ارزیابی رشد جوجه های گوشتی استفاده نمود.