اعتماد به نفس در نوجوانی

این مطالعه به صورت توصیفی، اعتماد به نفس نوجوانان مبتلا به دیابت ملیتوس و لوسمی را مورد بررسی قرار می دهد. شرکت کنندگان عبارتند از 22 نوجوان مبتلا به دیابت ملیتوس و 33 (نوجوان مبتلا به) لوسمی. تفاوت مهمی بین اعتماد به نفس دخترها و پسرها در هر یک از دو گروه یافت نگردید. پس از تشخیص اولیه، در طول زمان، کاهش اعتماد به نفس در گروه مبتلا به لوسمی و افزایش اعتماد به نفس در گروه مبتلا به دیابت، مشاهده گردید. نوجوانان مبتلا به لوسمی که یک دوره عود بیماری را داشتند، از اعتماد به نفس متوسطی برخوردار بودند. اکثر نوجوانان مبتلا به لوسمی به دلیل، بیماری خود، قادر به حضور در مدرسه نبودند. میانگین امتیازهای اعتماد به نفس، در گروه مبتلا به دیابت ملیتوس بالا و در گروه مبتلا به لوسمی، متوسط بود. در هر دو گروه، میانگین امتیازات اعتماد به نفس، قابل مقایسه با افسردگی، رویا پردازی، علایم سایکوسوماتیک، شدت بحث و میزان علاقه والدین بود.