سرو اپیدمیولوژی توکسوپلاسموزیس در مراکز معلولان ذهنی تحت پوشش سازمان بهزیستی استان گیلان

توکسوپلاسموزیس یکی از انواع بیماری مشترک بین حیوان و انسان است که به دلیل شیوع بالای آن در جامعه بررسی اپیدمیولوژییک آن دارای اهمیت است.
این پژوهش در سال 1378 در مراکز نگهداری معلولام ذهنی سازمان بهزیستی استان گیلان بر روی کل جمعیت معلول ذهنی به تعداد 362 نفر که شامل 209 نفر افراد مرد (7/57%) نفر زن (4/43%) بودند، به روش ایمونوفلورسانس (IFAT) انجام گرفته است.
نتایج این پژوهش نشان می دهد که 1/51% افراد تحت بررسی از عیار آنتی بادی ضد توکسوپلاسما برخوردار بوده اند که موید میزان شیوع این بیماری در جمعیت فوق بوده است. این میزان در سنین بالاتر بیشتر و در سنین پائین تر کمتر می باشد.
موارد جدید عفونت در جامعه مورد مطالعه 6/3 درصد بوده که موید میزان بروز بیماری توکسوپلاسموز می باشد.
اکثر افراد IgM مثبت در سنین پایین قرار دارند و در مواجهه با بیماری این ماده را تولید می کنند. همچنین در بین مراکز مختلف اختلاف معنی داری از نظر آلودگی وجود ندارد، زیرا تمامی مراکز تحت پوشش یک سازمان می باشند.