مقایسه پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد و بهنجار

آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی ابزاری جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی است. کاربرد بالینی این پتانسیل ها در بسیاری از بیماری ها بررسی شده است، اما نقش آنها در بیماری های ساقه مغز و فرایند میلین زدای دستگاه عصبی مرکزی همچنان نامشخص است. هدف پژوهش حاضر مقایسه این پتانسیل ها در بیماران اسکلروز متعدد و افراد هنجار بود.

مطالعه مقطعی حاضر روی 21 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد، 15 زن و 6 مرد، و 20 فرد هنجار شامل 14 زن و 6 مرد، در محدوده سنی 50-17 سال انجام شد. پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی با استفاده از محرک تن برست 500 هرتز ثبت شد. شاخص های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله های p13 وn23 و دامنه قله به قله p13-n23 بود.

بین دو گروه از نظر میانگین زمان نهفتگی p13 و دامنه قله به قله p13-n23 در هر دو گوش تفاوت معنی داری مشاهده گردید(05/0p<). در دو بیمار اسکلروز متعدد پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی تنها در یکی از گوش ها قابل ثبت بود. زمان نهفتگی قله p13 در 9 بیمار (14 گوش) افزایش نشان داد. به طور کلی نتایج آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی در 6/47 درصد بیماران ناهنجار بود.

آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی احتمالا می تواند ابزاری جدید برای ارزیابی اختلالات عملکردی ساقه مغز در بیماری اسکلروز متعدد باشد. نتایج ناهنجار این آزمون در این بیماران ممکن است با نقص هدایت پیام های عصبی در مسیر رفلکس وستیبولوکولیک در ارتباط باشد.