مقایسه نتایج آزمون فاصله در نویز در افراد موسیقی دان و غیرموسیقی دان

پردازش زمانی، که شامل وضوح، ترتیب، تجمع و پوشش زمانی می باشد مؤلفه اصلی توانایی های پردازش شنیداری است. نتیجه تحقیقات در مورد پردازش زمانی در افراد موسیقی دان و غیرموسیقی دان برتری موسیقی دانان را نسبت به دیگر افراد در مبحث تمایز زمانی نشان می دهد. در این مطالعه پردازش زمانی در افراد موسیقی دان و غیر موسیقی دان با شنوایی هنجار با آزمون فاصله در نویز مورد بررسی قرار گرفت.
این مطالعه هم گروهی هم زمان غیرمداخله ای روی 24 فرد موسیقی دان با میانگین سنی 3/25 سال و 24 فرد غیرموسیقی دان با میانگین سنی 5/24 سال دارای شنوایی هنجار با شرایط سنی و جنسی مشابه در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. پس از انجام آزمون فاصله در نویز، آستانه تقریبی و درصد پاسخ های صحیح افراد استخراج شد و با آزمون ناپارامتری من ویتنی یو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بین درصد پاسخ های صحیح و آستانه تقریبی دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری مشاهده شد(001/0p<)، در حالی که بین درصد پاسخ های صحیح و آستانه تقریبی دو جنس در هر دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری به دست نیامد(05/0p>).
کمتر بودن مقدار آستانه تقریبی و بیشتر بودن میزان درصد پاسخ های صحیح افراد موسیقی دان نسبت به افراد غیرموسیقی دان نشان دهنده پردازش زمانی شنوایی سریع تر در این افراد بود که می تواند ناشی از تربیت موسیقایی سیستم شنوایی مرکزی آنها باشد.