روش بهینه استخراج DNA ژنومی از غده، ریشه، ساقه و برگ گیاه سیب زمینی

استخراج DNA مطلوب از گیاه برای بررسی های ژنتیکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. استخراج DNAبا کیفیت بالا از بافت های گیاه سیب زمینی به علت حضور کربوهیدرات ها، پروتئین ها و ترکیبات بازدارنده ای مانند پلی فنل ها و متابولیت های ثانویه دیگر خیلی مشکل می باشد. این ناخالصی ها می توانند اثر منفی یا مخرب بر کیفیت واکنش هایی نظیر هضم DNA، تکثیرPCR 1 و کلون کردن DNA داشته باشند. در راستای حل این مشکلات روشی موثر و ساده برای استخراج DNA از قسمت های مختلف گیاه سیب زمینی توسعه یافت. در این روش با افزودن بتامرکاپتواتانول، PVP2 و کلرید سدیم با غلظت بالا (5/2 مولار) به بافر استخراج، با افزایش مراحل شستشو شامل استفاده از بافرهای شستشو، کلرید سدیم 5 مولار و کلرید لیتیوم 8 مولار، ناخالصی ها و ترکیبات رنگی به کمترین حد رسانده شد. نتایج به دست آمده از واکنش زنجیره ای پلیمراز نشان داد که DNA های استخراج شده از غده، ریشه، ساقه و برگ گیاه سیب زمینی در مقایسه با 2 روش دیگر (دلاپورتا، دویل و دویل)، از کیفیت و خلوص بسیار بالاتری برخوردار بودند.