مغالطه در صراط های مستقیم

تاریخ علم در کشور ما نشان می دهد که بحث و تحلیل نقادانه در حوزه های علمیه رونق چشمگیری داشته به طوری که کمتر کتاب و رساله ای پیدا می شود که بر آن شرح و حاشیه نوشته نشده باشد و معمولا شرح و حاشیه همراه با انتقادهای دقیق و عالمانه بوده است. متاسفانه این روال در مراکز دانشگاهی رونق کمتری داشته و سیستم دانشگاهی معمولا تحمل اینگونه رفتارها را ندارد. در سال های اخیر، این روال تغییر نموده و تالیف کتب نقد و بررسی مورد توجه واقع شده است. اگر چه هنوز فرهنگ نقد پذیری جای خود را در محافل دانشگاهی باز نکرده است. در بین راه ها و روش های نقد و بررسی، روشی که تاکنون خالی ازعریضه بوده، روش مغالطه یابی در نقد می باشد که آن هم به دلیل عدم رونق فرهنگ نقد پذیری بوده است. این مقاله گامی دراین جهت ارزیابی می شود. دکتر سروش با طرح مباحث دین شناسی در عرصه های سیاسی و اجتماعی توانسته است در محافل دانشگاهی خصوصادربین دانشجویان رشته های فنی و علوم تجربی تاثیر گذار باشد. لذا به نظر می رسد پرداختن به آرا و نظریات وی و نقد عالمانه آن ها یکی از ضروریات غیرقابل انکار باشد. نکته اصلی دراین مقاله شناسائی مغالطات منطقی دریکی از آثار دکترعبدالکریم سروش می باشد دکتر سروش درمباحث اصلی دین شناسی وارد شده وبه تالیفات مختلفی مبادرت ورزیده است.کتابهای قبض وبسط تئوریک شریعت، صراطهای مستقیم وبسط تجربه نبوی ازمهمترین کتابهائی او درموضوع دین شناسی می باشدکه دکتر سروش تالیف نموده است که درحقیقت این کتابها مبانی تئوریک دکتر سروش را نمایان می سازد. ماسعی می کنیم در این مقاله نظریات مطرح شده درکتاب صراطهای مستقیم وی ونظریه پلورالیسم دینی را بصورت منطقی وبا رویکرد شناسائی مغالطات منطقی مورد بررسی قراردهیم.