بررسی رابطه توانمندسازی روان شناختی با تعهد سازمانی در پرسنل پرستاری

در دنیای رقابتی امروز، تنها مزیت رقابتی پایدار هر سازمان (از جمله مراکزدرمانی)، افراد آن و نقش تمامی آنان در موفقیت سازمان می باشدکه این امر از طریق توانمند سازی و متعهد بارآوردن کارکنان میسر است. بدین ترتیب هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با تعهدسازمانی در پرسنل پرستاری است.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده که به شیوه نمونه گیری طبقه ای- تصادفی تعداد 165 پرسشنامه بین پرسنل پرستاری شاغل در دو بیمارستان دولتی شهر زاهدان در نوبت های مختلف کاری توزیع شد که نهایتا تعداد 18 پرسشنامه به علت عدم عودت یا نقص اطلاعات، ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه 3 پرسشنامه: 1)پرسشنامه مطالعه مشخصات فردی 2)پرسشنامه معتبر توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1996) و 3)پرسشنامه معتبر تعهد سازمانی آلن و میر (1990) بود. برای تعیین ضریب پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفاکرونباخ استفاده شد که مقدار ضریب بدست آمده برای دو پرسشنامه مذکور به ترتیب 79/0 و 82/0 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS (ورژن 14) استفاده شد.

1) میانگین تعهدسازمانی پرسنل پرستاری 68/75 بود که نشان از تعهدسازمانی نسبتا مطلوب دارد. 2) میانگین توانمندی روان شناختی 91/57 بود که نشان از توانمندی بالا می باشد. 3) نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین توانمندی روان شناختی و تعهدسازمانی در پرسنل پرستاری رابطه معناداری وجود دارد. 4) نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که از بین متغیرهای توانمندی روانشناختی فقط متغیر احساس معناداری با تغییرات نمرات تعهدسازمانی رابطه معنادار دارد.
بحث: لازم است که مدیران مراکز بهداشتی- درمانی با دادن آزادی عمل، مدیریت موثر، ارتقاء انگیزش و توان خودمدیریتی، آموزش های ضمن خدمت و تقسیم کار بر مبنای لیاقت و شایستگی شرایطی را فراهم آورند که پرسنل پرستاری شغل خود را با ارزش تلقی نموده و علاقه درونی نسبت به آن داشته باشند، همچنین به توانایی و ظرفیت خود برای انجام وظایف محوله اعتقاد و باور داشته و به یکدیگر احساس اعتماد، علاقه مندی، شایستگی و گشودگی نمایند که این خود سبب افزایش تعهد سازمانی فرد می شود.