تعیین مقدارآرسنیک و کادمیوم در آب مصرفی شهر یزد با روش بهینه شده جذب اتمی

پیام:
چکیده:
سابقه و اهداف
آگاهی ازغلظت عناصر در آب همیشه مورد توجه سازمان های بهداشتی و پژوهشگران بوده است. حداکثر غلظت مجاز عناصر سمی آرسنیک و کادمیوم درآب اشامیدنی به ترتیب 10 و5 میکروگرم بر لیتر می باشد. اندک افزایش این عناصردر آب آشامیدنی عامل بروز سرطان های مثانه، کلیه و پوست می شود و همچنین بیماری های قلبی _عروقی را به همراه دارد. روش های متعدد برای اندازه گیری این عناصر در آب وجود دارد. در این مطالعه روش جذب اتمی کوره ای انتخاب شده و پارامترهای دمایی کوره گرافیتی بهینه شد.سپس غلظت آرسنیک وکادمیوم درآب مصرفی شهر یزد به روش بهینه شده جذب اتمی کوره ای تعیین شد.
روش بررسی
تعداد 20 نمونه آب از شبکه آب آشامیدنی وآب مصرفی صنعتی شهریزد در شهریور 1386 جمع آوری شد. تعداد 8 نمونه از ابتدای شبکه توزیع، 4 نمونه از انتهای شبکه توزیع و8مورد از مصارف صنعتی انتخاب شدند. نمونه ها فورا به آزمایشگاه منتقل و pH آنها به کمتر از 3 تثبیت گردیدتا مرحله اندازه گیری انجام شود. محلولهای استانداردتهیه ودستگاه جذب اتمی مجهز به کوره گرافیتی با آنها استاندارد شد. پس از آن با افزودن یک اصلاح کننده برای هر عنصر،دمای مرحله خشک کردن، خاکستر کردن، اتمی کردن واندازه گیری عنصر بهینه گردید. تعیین غلظت هر عنصر با پارامترهای بهینه شده انجام شد.
یافته ها
دمای بهینه شده اتمی کردن آرسنیک و کادمیوم به ترتیب 1400و2600 درجه سانتی گرادبدست آمد.میانگین مقدار آرسنیک و کادمیوم برای آب آشامیدنی شبکه توزیع به ترتیب 91/0± 88/2 و 79/0 ± 35/3 و در دیگر آبهای مصرفی 32/1 ± 67/6 و02/1 ± 21/7 میکروگرم بر لیتر به دست آمد.
بحث:با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش مقدار آرسنیک و کادمیوم موجود در آب شرب شهر یزد کمتر از حدمجاز است و مقدار آنها در آب های مصرفی صنعتی کمی بیشتر از 5 میکروگرم بر لیتر می باشد. مقدار عناصر در حین انتقال کمی افزایش دارند ولی غلظت این عناصر کمتر از 10میکروگرم در لیتر است و در مقایسه با نمونه های دیگر درحد آبهای تازه است. همچنین پارامترهای دمایی بهینه شده کوره گرافیتی برای اندازه گیری عناصرآرسنیک وکادمیوم کارایی بالایی دارد که توصیه می شود متخصصان آزمایشگاه های شیمی آب وفاضلاب این روش و پارامترهای بهینه شده آن را برای پایش این عناصردر آب مورداستفاده قراردهند.
زبان:
فارسی
در صفحه:
54
لینک کوتاه:
magiran.com/p793274 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!