ارزیابی کارآیی دانشکده های علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از مدل ریاضی تحلیل پوششی داده ها

هدف اصلی این تحقیق ارزیابی کارآیی دانشکده های علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از مدل ریاضی تحلیل پوششی داده ها است. این تحقیق توصیفی- تحلیلی و به روش میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. محدوده ی مکانی تحقیق شامل پنج دانشکده ی علوم انسانی دانشگاه شهید چمران و محدوده ی زمانی دوره ی چهار ساله ی 82 تا 85 بوده است. داده های کمی خام با استفاده از فرم مخصوص از دانشکده ها جمع آوری و پس از تلفیق و ارزش گذاری به شاخص های ورودی شامل «هیات علمی، کارکنان و بودجه» و شاخص های خروجی شامل «آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی» تقسیم شدند. به منظور شناسایی دقیق تر تاثیر هر یک از شاخص ها در میزان کارآیی دانشکده ها، مدل ریاضی در چهار حالت مختلف با ماهیت خروجی اجرا شد. یافته های تحقیق نشان داد در حالت اول مدل با دو ورودی و یک خروجی «فعالیت های آموزشی» تنها دانشکده ی اقتصاد کارآ و به عنوان مجموعه ی مرجع شناخته شد و دانشکده های الهیات، ادبیات، علوم تربیتی و تربیت بدنی به ترتیب در رتبه ی دوم تا پنجم و ناکارآ بودند. در حالت دوم مدل با دو ورودی و یک خروجی «فعالیت های پژوهشی» تنها دانشکده ی علوم تربیتی کارآ و به عنوان مجموعه ی مرجع شناخته شد و دانشکده های اقتصاد، الهیات، ادبیات و تربیت بدنی به ترتیب در رتبه ی دوم تا پنجم و ناکارآ بودند. در حالت سوم مدل با دو ورودی و یک خروجی «خدمات تخصصی» تنها دانشکده ی تربیت بدنی کارآ و به عنوان مجموعه ی مرجع شناخته شد و دانشکده های ادبیات، اقتصاد، الهیات، و علوم تربیتی به ترتیب در رتبه ی دوم تا پنجم و ناکارآ بودند. در حالت چهارم مدل (حالت ترکیبی) با دو ورودی و سه خروجی «فعالیت های آموزشی، پژوهشی و خدمات تخصصی» هر پنج دانشکده ی کارآ و به ترتیب دانشکده های علوم تربیتی، تربیت بدنی، اقتصاد، ادبیات و الهیات در رتبه اول تا پنجم قرار گرفتند. به این ترتیب سهم و تاثیر هر یک از شاخص ها در میزان کارآیی دانشکده ها مشخص شد، به ویژه با توجه به کمبودهای مالی، نیروی انسانی، فضاها و امکانات آموزشی دانشکده ی تربیت بدنی در مقایسه با سایر دانشکده های علوم انسانی دانشگاه، خدمات تخصصی ارائه شده از سوی این دانشکده در سطح دانشگاه سبب شده تا کارآیی و اثربخشی مطلوبی داشته باشد.