ارزیابی ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه به وسیله OCT سه بعدی در یک جمعیت سالم ایرانی

این تحقیق با هدف ارزیابی ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه (RNFL)، به وسیله دستگاه OCT سه بعدی (optical coherence tomography) در یک جمعیت سالم ایرانی و مقایسه نتایج با دستگاه OCT II (نسل دوم دستگاه) صورت پذیرفت.
روش پژوهش: در این مطالعه توصیفی مقطعی (cross-sectional)، 96 فرد سالم ایرانی در محدوده سنی 53-20 سال بررسی شدند. یک چشم افراد به صورت تصادفی انتخاب و ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه (RNFL)، به وسیله دستگاه OCT سه بعدی و OCT II اندازه گیری شد. هم چنین در چشم های تحت بررسی، ارزیابی میدان بینایی (پریمتری) استاندارد بدون رنگ، ضخامت قسمت مرکزی قرنیه و بیومتری صورت پذیرفت. میزان عیب انکساری، قطر عمودی و افقی قرنیه و ناحیه دیسک بینایی نیز مورد بررسی قرار گرفت.
متوسط RNFL به وسیله دستگاه OCT سه بعدی (38/8±50/75 میکرومتر) به صورت قابل ملاحظه ای از مقادیر OCT II (23/33±10/144 میکرومتر) کم تر بود (001/0P<). از نظر متوسط ضخامت RNFL براساس OCT سه بعدی بین جنس مذکر و مونث (9/0P=) و نیز چشم های سمت راست یا چپ (17/0P=) اختلاف معنی داری یافت نگردید. هم چنین متوسط RNFL با سن بیماران (95/0P=)، طول قدامی خلفی کره چشم (32/0P=)، معادل کروی عیب انکساری (21/0P=)، ضخامت ناحیه مرکزی قرنیه (66/0P=) و مساحت دیسک بینایی (31/0P=) ارتباط آماری نداشت. رابطه مستقیم و معنی داری بین RNFL و قطر عمودی و افقی قرنیه مشاهده شد (03/0P=).
متوسط ضخامت فیبر عصبی شبکیه براساس مقادیر دستگاه OCT سه بعدی در مقایسه با دستگاه OCT II کم تر می باشد. بنابراین در کاربرد هر وسیله، لازم است مقیاس پایه متفاوت جهت تفسیر نتایج مورد استفاده قرار گیرد.