بررسی مقایسه ای تاثیر دوره های آموزشی کوتاه مدت حضوری و غیرحضوری بر توانمندسازی روان شناختی کارکنان

یکی از اقداماتی که سازمان ها برای تجدید حیات و نوآفرینی در برابر تحولات محیطی و به منظور توانمندسازی کارکنان خود می اندیشند برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی برنامه های آموزشی کوتاه مدت حضوری و غیرحضوری می باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دوره های آموزشی کوتاه مدت حضوری و غیرحضوری بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان انجام گرفت.
تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی بوده که تعداد60 نفر از مدیران و معاونان مقاطع مختلف تحصیلی شهرستان زابل، در دوره سه روزه رهبری آموزشی که در اسفندماه 1388 در آن شهرستان برگزار گردید، شرکت داشتند و به عنوان نمونه آماری در دو گروه کنترل (آموزش به شیوه غیرحضوری) و آزمون (آموزش به شیوه حضوری) مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر(1996) بود که به بررسی 5 بعد احساس معناداری، خودکار آمدی، تاثیر، اعتماد و خودمختاری می پرداخت. پرسش نامه ها در دو مرحله، قبل و دو هفته بعد از آموزش تکمیل شدند. در ضمن برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون تی برای گروه های مستقل با کمک نرم افزار کامپیوتری SPSS14 استفاده شده است.
دوره آموزشی کوتاه مدت حضوری نسبت به دوره آموزشی کوتاه مدت غیرحضوری در توانمندسازی روان شناختی کارکنان مؤثرتر می باشد.
با وجود برتری آموزش های کوتاه مدت حضوری نسبت به آموزش های کوتاه مدت غیر حضوری بر توانمندی روان شناختی کارکنان، نمی توان از این نکته غافل شد که شرط اصلی توانمندسازی کارکنان، آموزش می باشد و ناکارآمدی آموزش های کوتاه مدت غیرحضوری نیازمند آسیب شناسی است.