عوامل پیشگوئی کننده استعمال دخانیات در دانش آموزان پسر دبیرستانی

استعمال سیگار میان نوجوانان و جوانان یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی قابل پیشگیری می باشد که علاوه بر اهمیت اپیدمیولوژیک آن می تواند به عنوان ماده آغازین برای سو مصرف مواد مخدر دیگر از قبیل تریاک و حشیش باشد. علت شناسی شروع مصرف سیگار یکی از اساسی ترین فعالیت ها برای طراحی برنامه های ییشگیری است. این مطالعه میزان فراوانی و عوامل پیش گوئی کننده استعمال دخانیات در دانش آموزان پسر دبیرستانی را مورد بررسی قرار داده است.
در این مطالعه توصیفی 900 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر ملایر بروش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه ای مبتنی بر 10 سؤال دموگرافیک،10 سؤال رفتارهای مرتبط با مصرف سیگار اعضاء خانواده و خود فرد و 13سؤال در زمینه عوامل پیشگویی کننده استعمال دخانیات به روش خود گزارش دهی جمع آوری گردید.
نتایج نشان داد 126نفر(14درصد) سابقه مصرف سیگار داشتند و سن شروع سیگار کشیدن در دامنه سنی12-9 بود. مهم ترین عامل گرایش به سیگار را درگیری و مشاجره والدین با 76 درصد، سابقه فرار از مدرسه با 2/72 درصد، تفنن و سرگرمی با 4/71درصد و سابقه داشتن دوستان سیگاری با 5/63 درصد تشکیل می داد و سایر علل به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: رفع دلشوره و عصبانیت، یاس و ناامیدی،غلبه بر فشارهای روحی و روانی و وجود فضای ناامن خانوادگی.
رفتارهای بهداشتی اکتسابی ودر عین حال قابل آموزش وقابل تغییر هستند. توجه به عوامل پیش بینی کننده شروع استعمال سیگار و تشخیص به موقع آن ها درنو جوانان بایستی در الویت برنامه های پیشگیری سلامتی قرار گیرد.