مقایسه تاثیر گیاه شیرین بیان با آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین بر باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به سنگ ها وعفونت ادراری

از مشکلات طب جدید با وجود امتیازهای ظاهری آن نسبت به طب سنتی مصرف روزافزون داروهای شیمیایی است که باعث مقاومت دارویی و عوارض جانبی می شود. با توجه به خاصیت آنتی باکتریال عصاره شیرین بیان به منظور مقایسه تاثیر این عصاره با آنتی بیوتیکهای نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین بر باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به سنگ ها و عفونتهای ادراری این تحقیق انجام شد.

تحقیق با طراحی تجربی و بر روی 100 نمونه از بیماران مبتلا به سنگ ها و عفونت های ادراری انجام شد. ریزوم گیاه شیرین بیان 4-3 ساله به روش پرکولاسیون با حلال متانول 85 درصد عصاره گیری شد. حلال به وسیله روتاری تبخیر و به وسیله دستگاه لیوفیلیزه گردید. اثر ضدباکتریایی عصاره با دو روش دیسک دیفیوژن و MIC بررسی و پس از خیساندن دیسک های بلانک در عصاره تام و قرار دادن آنها روی محیط مولر هینتون آگار که باکتری ها با غلظت 5/0 مک فارلند کشت داده شده بودند، به همراه دو دیسک آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین هاله های عدم رشد حاصل از دیسک های آنتی بیوتیکی با عصاره تام برحسب نوع باکتری مقایسه گردید. تحلیل آماری بین گروه های آنتی بیوتیکی با آزمون ANOVA و در داخل گروه ها با آزمون Paird t test انجام شد.

در آزمایش دیسک دیفیوژن، استرپتوکوک ها و MRSA 100 درصد به عصاره حساس بودند، درحالی که، Ecoli 67 درصد مقاومت و 33 درصد حساسیت متوسط از خود نشان داد. در آزمایش MIC، استرپتوکوک ها و MRSA و انتروکوک فکالیس به رقت 128/1 عصاره و Ecoli به رقت 64/1 عصاره حساسیت از خود نشان دادند. باکتری های کلبسیلا و سراشیا و انتروکوک فاسیوم مقاوم بودند. اختلاف معنی داری بین قطر هاله های عدم رشد بر روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی در کاربرد نالیدیکسیک اسید مشاهده نشد (9/0=p)، در حالی که در کاربرد نیتروفورانتوئین و عصاره اختلاف معنی داری دیده شد (05/0p<).

به نظر می رسد که عصاره گیاه شیرین بیان می تواند همراه با آنتی بیوتیک ها در درمان عفونت های ادراری کاربرد داشته باشد.