جریان ها و جنبش های معنویت گرا

نیاز فطری انسان به معنویت راستین و آرامش پایدار، امری مشهود است که در قالب گرایش به مکتب ها، جریان ها و حلقه های عرفانی و معناگرا در جهان جدید تجلی یافت و شاهدی بر خداگرایی، آرامش طلبی، حقیقت جویی، کمال طلبی و بازگشت به خویشتن خویش است؛ نیازی صادق که نظام سلطه سکولار لیبرال در صدد اشباع کاذب آن برآمده و معنویت های مدرن، شبه عرفان ها و فرقه هایی را پدیدار ساخت تا به تخدیر انگیزه، اندیشه، اخلاق و اعمال انسان مدرن در جهان جدید بپردازد و لذا علیه ادیان توحیدی به خصوص اسلام ناب محمدی و عرفان جامع و کامل مبتنی بر آن، تهاجمی همه جانبه و به عبارت دیگر، ناتوی فرهنگی و جنگ نرمی را به راه انداخته است.
مقاله حاضر در صدد بازخوانی چرایی و چگونگی جریان ها و جنبش های نوپدید معنوی و شبه عرفان ها برآمده است و به تبیین عرفان حقیقی و ویژگی های اولیای خدا و عارفان راستین پرداخته است تا صراط مستقیم فطرت و راه رهایی از کژراهه ها و ضلالت و غوایت شیطانی عصر مدرنیته گم نشود و معنویت گرایی دینی فزاینده، در جاده منتهی به حقیقت و کمال قرار گیرد.