دیدگاه مدیران ارشد بیمارستان های خصوصی شهر تهران در مورد مشکلات بیمارستان های خصوصی

امروزه نقش بخش خصوصی در سازماندهی زیرساخت بهداشتی درمانی کشور بسیار چشمگیر و با اهمیت تلقی می شود و درحقیقت بخش خصوصی جزئی از سرمایه ملی کشور بوده و استفاده درست از امکانات و خدمات آن می تواند تنگناهای مربوط به سرمایه گذاری دولتی را تا حد قابل ملاحظه ای تعدیل نماید.
در این پژوهش سعی شده است عمده مشکلات بیمارستان های خصوصی در ارتباط با سازمان ها و نهادهای مهمی که در فعالیت آنها تاثیرگذار هستند از جمله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت کار و امور اجتماعی، سازمان تامین اجتماعی، سازمان نظام پزشکی، سازمان پزشکی قانونی، مرکز اورژانس و سازمان های بیمه، حول 8 محور (خدمات اورژانسی، ارزشیابی و اعتباربخشی بیمارستان ها، جذب واستخدام نیرو، رسیدگی به شکایات بیماران، توسعه فیزیکی بیمارستان، خرید تکنولوژی وتجهیزات، تعرفه های بیمارستانی و پرداخت های بیمه) مورد شناسایی و بررسی قرارگیرد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی، تحلیلی و کاربردی است که به روش مقطعی در20 بیمارستان خصوصی عمومی شهرتهران که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند، انجام گردیده است. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پرسشنامه ها توسط مدیران ارشد بیمارستان های خصوصی یعنی مدیرعامل، مدیر بیمارستان، مسئول فنی و مترون تکمیل شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار SPSS نسخه 5/11 و آزمون های آماری کروسکال والیس و کای دو مورد استفاده قرار گرفته است.
یافته های پژوهش نشان داد که بیشتر مشکلات بیمارستان های خصوصی، مشکلات ساختاری هستند و ریشه در متمرکز، بروکراتیک، سلسله مراتبی و قدرت محور بودن نظام سلامت دارند. مدیران ارشد بیمارستان های خصوصی در مورد اکثر مشکلات بررسی شده، دیدگاه همگون داشتند. سازمان های بیمه، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت کار و امور اجتماعی، به ترتیب مهم ترین سازمان هایی بودند که بیمارستان های خصوصی با آنها دچار مشکل هستند. در مقابل، سازمان تامین اجتماعی و مرکز اورژانس دو سازمانی بودند که هیچ یک از مشکلات مورد بررسی در ارتباط با آنها برای بیمارستان های خصوصی تایید نگردید.