تعیین ساز و کار مناسب برونسپاری سازمان با تاکید بر رویکرد سیستمی

با توجه به اهمیت برونسپاری در روند توسعه اقتصادی کشور و نیاز آن به تفکر سیستمی و مدیریت منسجم و صحیح فرآیند خصوصی سازی همراه با توسعه منابع انسانی در جهت افزایش بهره وری، بررسی این موضوع که در استفاده از برونسپاری، چگونه یک شرکت تصمیم بگیرد چه فعالیتی را برونسپاری کند و چه فعالیتی را خود انجام دهد؟ اهمیت فراوانی دارد.
هدف این تحقیق تعیین ساز وکار مناسب جهت برونسپاری فعالیتهایی با رویکرد سیستمی می باشد که برای تعیین آن پس از تجزیه و تحلیل ادبیات برونسپاری، به بررسی وضعیت موجود سازمان از دیدگاه خصوصی سازی و ضرورت برونسپاری فعالیتهای آن و همچنین تعیین فعالیت های قابل برونسپاری و اولویت بندی آنها اقدام گردید و پس از آن ساز وکار مناسب حوزه های راهبری، پشتیبانی و اجرائی پس از بررسی وضعیت موجود و ساختارهای فعلی جهت برونسپاری فعالیتها تعیین می گردد. این مدل که بر مشخصه های خدمات تاکید دارد به گونه ای طراحی شده است که در عین سادگی نگاهی فراگیر به موضوع داشته و برای راهنمایی مدیران مفید واقع می گردد. ضمن آنکه در این تحقیق عوامل موثر بر برونسپاری فعالیت ها مورد بررسی قرار می گیرد.
نتایج حاصل از مطالعات، بحث های نظری، تحقیقات میدانی، تعیین اعتبار، نقد فرضیه، نتایج حاصل از تکمیل پرسشنامه و تجزیه و تحلیل آنها بیانگر آن است که برون سپاری خدمات سازمان بسیار منطقی است. البته این در شرایطی است که سیستم کنترلی مناسبی فراهم شده و برنامه استراتژیک مناسبی تدوین گردد.
قبل از هر گونه اقدامی در سازمان، باید اهداف و اثرات مورد انتظار از خصوصی سازی از طریق کمیته خصوصی سازی مشخص و از طریق برنامه مرتبط هدف گذاری گردد. همچنین سازوکارهای موردنیاز در حوزه های راهبری، پشتیبانی و اجرائی جهت کلیه فعالیتهای شناسائی شده که قابلیت برونسپاری آن تایید شده است مورد اجرا قرار گیرد. برونسپاری اثربخش تر خواهد شد اگر به اولویت های برونسپاری توجه گردد. ضمنا با توجه به میزان و نوع اثرات (منفی یا مثبت) واگذاری فعالیتها بر روحیه و انگیزه نیروی انسانی، باید به مسائل تاثیر گذار بر نیروی انسانی نیز توجه و به رشد متوازن و کیفی بخش پیمانکاران و توسعه ظرفیت آنان توجه شود.