بررسی تاثیر تجویز اتانول و نیکوتین بر کیسه منی موش صحرایی بالغ

بررسی اثرات سو الکل و سیگار در دستگاه تناسلی به طور عمده روی بافت بیضه و پروستات معطوف بوده است. در حالیکه مطالعات کاملی روی تاثیر تجویز الکل، نیکوتین و مصرف همزمان آنها روی کیسه منی تولید کننده 70% از ترشحات مایع منی انجام نشده است. مقاله حاضر تاثیر تجویز این مواد و مصرف همزمان آنها بر ساختار سلولی کیسه منی را بررسی کرده است.
50 موش صحرایی نر بالغ Wistar با سن 9 هفته به 5 گروه تقسیم شدند: دست نخورده (بدون هیچ دریافت)، شاهد (سرم فیزیولوژیک 09/0%)، اتانل 20% (gr/kg2)، نیکوتین (mg/kg1/0)، اتانل- نیکوتین که اتانل و نیکوتین را با دوزهای ذکر شده، همزمان دریافت کردند. الکل از طریق گاواژ و نیکوتین به طریق زیر جلدی، به مدت 50 روز تجویز شد. خونگیری قبل از پرفیوژن انجام و کیسه منی برداشته و مقاطع برش داده شده با هماتوکسیلین- ائوزین جهت بررسی مورفولوژیک و مورفومتری رنگ آمیزی شد. برای بررسی تفاوت های آماری بین گروه ها، پس از اطمینان از نرمال بودن یافته ها از آزمون آماری One way ANOVA و تست تعقیبی Tucky استفاده شد. حد معنی داری آزمونها 05/0p< در نظر گرفته شد.
کاهش معنی داری در طول سلول های اپیتلیوم ترشحی، در گروه اتانلی نسبت به شاهد مشاهده شد (0001/0p<). مطالعه کیفی آسین های ترشحی حاکی از کاهش چشمگیر ترشحات در فضای اسینی های ترشحی در گروه اتانولی در مقایسه به گروه شاهد بود در دو گروه نیکوتینی و اتانل – نیکوتین کاهش طول سلولی از حیث آماری معنی دار نبود. ضمنا تفاوت معنی داری در سطح هورمون تستوسترون بین گروه ها مشاهده نشد.
تجویز مزمن اتانل بیشترین تاثیر را بر ساختار سلولی- بافتی کیسه منی دارد. کاهش تاثیر تجویز همزمان الکل و نیکوتین بر کیسه منی را می توان احتمالا به کاهش جذب الکل به دنبال تجویز نیکوتین نسبت داد.