پژوهشی در کتب مقدس نحله بهائی

قرآن کتاب الهی و آسمانی اسلام که محتوای آن مورد قبول بهائیان (هرچند ادعائی) نیز هست، مشخصه هائی برای کتاب آسمانی معرفی می کند که کتب مقدس بهائی در تمام موارد فاقد آن ویژگی هاست، کتاب های بیان، ایقان و اقدس که به دستان ضعیف و ناتوان مدعیانی دروغین به نگارش در آمده تا به عنوان وحی آسمانی به بندگان خدا عرضه گردد، در این تحقیق به عنوان سه کتاب اصلی فرقه بهائی از زوایای مختلف مورد نظر و توجه قرار گرفته است.
کتابشناسی آثار، ارزش و اعتبار آنها برای بهائیان و بررسی مشخصه های اثبات کننده جعلی بودن و عدم وحیانی بودن این آثار وجهه همت قرار گرفته است که در ابتدا کتاب بیان به عنوان اصلی ترین اثر مورد نقد قرار گرفته و نقص و اختلاف و فقر محتوائی، اشتباهات ادبی و در نهایت بی معنا بودن احکام بابی به معرض قضاوت نهاده شده است.
کتاب ایقان نیز به عنوان نخستین تالیف حسینعلی نوری (بهاءالله) در اثبات مدعای باب در این مقاله کاویده شده و با عناوین دروغ پردازی در مورد تاریخ نگارش اثر /ایقان متمم بیان نیست/ ایقان و دعوت به ترک عقل /ابراز کینه و نفرت از علما / تحریف آیات قرآن، روایات و ایقان و اغلاط نقد و بررسی شده است.
اقدس نیز که بهائیان آن را مهیمن بر جمیع کتب و صحائف آسمانی می دانند مورد توجه قرار گرفته است و کوشش شده تا با نگاهی به سبب نگارش و نقص و اختلاف در کتاب اقدس، عربی بودن اقدس، غلط نویسی های بسیار و عدم جامعیت کتاب به اثبات ادعا پرداخته گردد.