تاثیر سبک های مدیریت تعارض بر اثربخشی عملکرد کارکنان سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران

هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه شیوه های مختلف مدیریت تعارض بر اثربخشی عملکردکارکنان سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران است. صاحب نظران، نظریه های مختلفی درمدیریت تعارض در سازمان ارایه کرده اند. در این پژوهش از نظریه رابینز با پنج شیوه مدیریتتعارض شامل 1) رقابت؛ 2) اجتناب؛ 3) همکاری؛ 4) سازش یا مصالحه؛ 5) گذشت (توافق)استفاده شده است.
و (OCCI) در روش جمع آوری اطلاعات از دو پرسش نامه سبک های مدیریت تعارضپرسش نامه اثربخشی کارکنان، استفاده شد. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه مدیران و کارکنانسازمان مدیریت و برنام هریزی استان تهران بوده و تعداد افراد نمونه 35 نفر است. روش تجزیه وانجام شد و از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون spss تحلیل داده ها با استفاده از نر مافزاررگرسیون استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد، بین اثربخشی و راهبرد همکاری دربرخورد با تعارضات سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. سایر شیوه ها، رابطه معناداری با اثربخشیدر سازمان نشان ندادند.