بررسی میزان کارآمد بودن جذب نخبگان در وزارت نفت (مطالعه موردی در شرکت ملی گاز ایران)

در محیط کار پویای فعلی، برای ایجاد و حفظ توان رقابتی، هر شرکت یا سازمان باید بتواند نخبگان راجذب و به مدیریت توانایی های ایشان بپردازد. از آنجا که وزارت نفت و به خصوص شرکت ملی گاز ایران به عنوان نهادهایی هستند که نبض اقتصادی و ارزآوری وابسته به آنها است؛ استفاده از نیروهای نخبه و ممتاز، امری مهم جهت رسیدن به اهدافی مانند رقابت در عرصه های جهانی، صرفه اقتصادی طرح ها، استفاده حداکثر از منابع ملی، ارزآوری بیشتر و... می باشد.
هدف کلی این مقاله بررسی میزان کارآمدی نخبگان در شرکت ملی گاز است. در این مقاله جامعهنخبگان 458 نفر بودند که نمون هگیری از آنها با روش نمون هگیری سهمیه ای طبقه ای نسبی صورت پذیرفت. 80 نفر تخمین زده می شد که - از جامعه کل مدیران، اطلاع دقیقی در دست نبود لیکن برآورد بین 85 انتخاب نمونه ها به روش تصادفی ساده و با استفاده از نمونه های در دسترس صورت پذیرفت.
ابزار پژوهش برای سنجش میزان کارآمدی نخبگان و همچنین سنجش شرایط و امکانات موجود برای آنها، 2 پرسش نامه 24 سوالی پژوهشگر ساخته بود که پس از بررسی روایی و پایایی آنها برای دو گروه مدیران و نخبگان ارسال گردید. در ادامه با ب هکارگیری آمار توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد و تمام فرضیه های مربوط به گروه مدیران (یک فرضیه اصلی و هفت فرضیه فرعی) و در گروه نخبگان (یک فرضیه 0) مورد بررسی قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل / 0 (اطمینان 95 / اصلی و 5 فرضیه فرعی) در سطح آلفای 05 داده ها، نتایج بدین صورت است که در زمینه میزان کارآمدی نخبگان، از میان هفت فرضیه فرعی، فقط دو فرضیه مورد قبول واقع شده و دیگر فرضی ه ها رد شدند. دو فرضی های که پذیرفته شده اند به قرار زیر است: 1 زمینه استفاده و کاربرد تکنولوژی های جدید با حضور نخبگان بیشتر از غیرنخبگان است.
2 مشارکت و تعامل در بین نخبگان نسبت به غیرنخبگان بیشتر است.
همچنین نتایج به دست آمده در زمینه آزمون فرضیه اصلی دوم، نشان می دهد که شرایط و امکانات لازم جهت استفاده اثربخش از نخبگان فراهم نشده است.